Na de indringende films Van God Los en Off Screen, beide gebaseerd op ware gebeurtenissen, gooide regisseur Pieter Kuijpers het over een andere boeg. In 2005 regisseerde hij de succesvolle film De Griezelbus en nu komt hij met de als een romantische komedie aangekondigde Dennis P. ‘Honderdveertig kilo liefde, recht voor je neus’, roept hoofdrolspeler Edo Brunner op een gegeven moment komisch uit. Dat een behoorlijke massa niet altijd even makkelijk in evenwicht is te houden, wordt echter ook hier weer duidelijk. 

Waargebeurd
Met Dennis P. keert Kuijpers terug naar het verfilmen van een waargebeurd verhaal. Op 4 augustus 2001 liep ene Dennis P. met een magnetrondoos vol diamanten groetend langs de portier van Gassan Diamonds naar buiten. Zomaar, alsof het niets was. De buit bedroeg ruim twintig miljoen euro. Dennis vertrok naar Mexico, om daar samen met Tiffany S. gelukkig te worden.

Gebaseerd op het boek Aan de Haal van de twee Telegraaf journalisten Gijsbert Termaat en Tjerk de Vries, schreven Paul Jan Nelissen en Pieter Kuijpers het scenario voor de film. Hierin concentreerden zij zich vooral op de beslommeringen tussen Dennis (Edo Brunner) en de prostituee Tiffany. Als de twee elkaar voor het eerst treffen, is Dennis meteen smoorverliefd. Voor haar is hij echter gewoon de steenrijke diamanthandelaar. Om Tiffany tevreden te houden moet Dennis steeds vaker een diamantje verduisteren. Op een gegeven moment besluit hij de complete voorraad te gaan stelen en de droom van zijn leven waar te maken: een toekomst voor hem en Tiffany verzekeren. Om haar grootste wens te vervullen, vluchten ze naar het zonnige Mexico. Daar gaat Tiffany’s grootste wens inderdaad in vervulling, maar of Dennis daar nu zo blij mee zal zijn …

Evenwicht
In Van God Los concentreerden Kuijpers en Nelissen zich – naast het drama – vooral op de thriller elementen. In Off Screen was er een belangrijke plaats ingeruimd voor de psyche van de mens en in Dennis P. kiezen de twee voor de komische kant van het verhaal. Waar het evenwicht in de eerste twee genoemde films nog perfect in balans was, is het hier soms even zoeken.

Dennis P. schippert op een aantal momenten te veel tussen drama en komedie, durft aan beide kanten niet tot het uiterste te gaan en mist hierdoor de echte overtuiging. Het blijft allemaal aardig, sympathiek, soms bijna hilarisch en soms bijna ontroerend, maar echt pakken of raken doet het je nooit.

Leuk spel
Edo Brunner is goed als charmante en lompe goedzak en straalt één en al spelplezier uit. De scènes waarin hij stralend en enthousiast als een jochie van een jaar of acht aan het rad van de kluisdeur draait, zijn bijna aandoenlijk om te zien. Hüpscher voldoet als dromerige prostituee, maar weet door het twijfelende scenario in sommige scènes niet of ze nu serieus of overdreven dom moet spelen. De bijrollen van oude bekenden zoals Edwin de Vries, John Leddy en Willeke van Ammelrooy zijn een genot om naar te kijken.

Regisseur Kuijpers is gelukkig beter op dreef dan met De Griezelbus, maar laat wederom duidelijk zien dat drama, en niet komedie, zijn sterkste punt is. De scènes waarin hij zijn kenmerkende doorgrondende stijl loslaat op de personages zijn het meest boeiend en worden ook deze keer fenomenaal ondersteund door het prachtige camerawerk van Bert Pot en de met lage tonen voorziene sounddesign. De film komt dan ook pas echt goed op gang vanaf het moment dat Dennis zijn grote slag wil slaan. Niet in de eerste plaats omdat Kuijpers daarna meer ruimte krijgt om te gaan spelen met dramatische elementen.

Waardering: ***

Dennis P. (2007)
Regie: Pieter Kuijpers
Scenario: Paul Jan Nelissen, Pieter Kuijpers
Producent: Pupkin Film
Camera: Bert Pot
Muziek: Wim de Wilde
Montage: Philippe Ravoet
Met: Edo Brunner, Nadja Hüpscher, Willeke van Ammelrooy, John Leddy, Edwin de Vries, Sjoerd Pleijser, e.v.a.
Taal: Nederlands
Duur van de film: 93 minuten / Kleur
Distributie: RCV Entertainment
Te zien vanaf: 15 maart

 

Rechten foto’s: Victor Arnolds