web analytics

De grote Marco Borsato show?

Reacties zijn gesloten

Hoewel het acteerdebuut van Marco Borsato pas volgende week te bewonderen valt, houdt de film Wit Licht de gemoederen al flink bezig. Hoongelach valt de zanger ten deel en stiekem hopen veel critici dat hij genadeloos door het ijs zakt. Borsato blijft echter opvallend nuchter onder de lichte commotie die heerst. En terecht, want hij hoeft zich nergens voor te schamen.

‘Als zanger die gaat acteren, sta je sowieso 0-3 achter’, merkte Borsato in een interview met het tijdschrift Cut! reeds op. Dat blijkt, want sinds de trailer vorige maand gelanceerd werd en de makers de afgelopen weken meermaals te gast waren in televisieshows is de discussie omtrent de acteur, of beter gezegd mens Marco Borsato – want de film heeft nog niemand gezien – losgebarsten. Op basis van enkele seconden aan filmbeelden uit de trailer en filmfragmenten die tijdens interviews worden getoond, meent men de van origine zanger, die zich al ruim tien jaar met hart en ziel inzet voor War Child en zijn gage voor de film teruggaf, met de grond gelijk te moeten maken.

Zo publiceerde filmcriticus en -journalist Ab Zagt van het AD op de filmpagina van de site van de krant een nogal ongenuanceerd stukje tekst onder de dubieuze titel ‘Opgelicht door Marco Borsato’. In het stuk spuwt Zagt zijn gal over de zanger, de film en de gebruikte marketingstrategie, zonder hierbij inhoudelijk in te gaan op de verscheidene aspecten die hierbij komen kijken. Stemmingmakerij van de ergste soort, die ongetwijfeld handenwrijvend zal worden ontvangen door de vele sceptici onder de Nederlandse bevolking.

Enige nuance kan geen kwaad. Hoewel uit alles blijkt dat Zagt de zanger Borsato niet hoog heeft zitten, de film niet heeft gezien en dat ook niet wil, laat hij niet na de film en de mens Borsato enkele trappen na te geven. Zo gaat hij ervan uit dat Marco’s personage en de toon van de film eenzelfde ‘gezellige’ sfeer hebben als het liedjesrepertoire van de zanger en aangezien dit haaks staat op het leed van de kindsoldaten waarover de film handelt, is de keuze voor Borsato bij voorbaat al een verwerpelijke. Een dergelijk vooringenomen blik past niet bij een criticus van een gerespecteerde krant.

Meer ongefundeerd zijn zijn uitspraken over de marketingstrategie van de film. Ondanks dat de makers in elk interview benadrukken dat de film geen Marco Borsato show is – en gelooft u mij, dat is ook niet zo – en gezien moet worden om het verhaal dat ze vertelt, beticht Zagt de makers van oplichterij. De bezoekers van de Wit Licht concerten, mits ouder dan de leeftijdsgrens die aan de film gekoppeld is, kunnen namelijk hun concertkaartje inruilen voor een bioscoopkaartje voor Wit Licht. ‘Een sluw staaltje van Nederlandse handelsgeest (…) dat grenst aan oplichting’, aldus Zagt.

Maar waarom? Een concertkaartje voor Wit Licht was niet duurder dan een ander willekeurig groot concert van Borsato en vergeleken met het geld dat tegenwoordig wordt neergeteld voor concertkaartjes van grote internationale artiesten baarde de prijs helemaal geen opzien. Waar Zagt vervolgens eveneens aan voorbij schiet, is het feit dat de fictieve opbrengst die de bioscopen met deze inruil-actie genereren, vergoed zal worden uit de pot met winst die gemaakt is op de Wit Licht concerten. Oplichterij, dus? Bovendien: worden we ook opgelicht door Albert Heijn wanneer we ons tweede bioscoopkaartje gratis krijgen bij elk vooraf bepaald bedrag dat we investeren aan koopwaar uit de zaak?

De scepsis omtrent Borsato’s acteerkunsten en bedoelingen zullen ongetwijfeld nog voortduren, maar na 11 december, wanneer de film in heel Nederland in première gaat, langzaam wegebben. Twijfels zal iedereen hebben gehad bij het horen van de naam Borsato, de zanger zelf waarschijnlijk nog het meest, maar net zo goed zal vanaf komende donderdag iedereen kunnen beamen dat Wit Licht en de bedoelingen van haar makers integer en oprecht zijn en dat Borsato – ondanks dat het geen groot acteur is – zich goed staande weet te houden tussen de grote namen die de cast rijk is. Met een minder vertroebelde en bevooroordeelde blik zullen velen de film zelfs geëmotioneerd beleven, want Wit Licht is een aangrijpend, spannend en ontroerend product geworden, waarin de mens, zanger en acteur Marco Borsato van ondergeschikt belang is. Hoe spijtig dat voor Zagt en navolgers ook is.

2 gedachten over “De grote Marco Borsato show?

  1. Je hebt helemaal gelijk, die Zagt is sowieso een vervelende zuurpruim.

Reacties zijn gesloten.