Fotografe Charlotte Dumas maakt al jaren internationaal gelauwerde portretten van dieren, waarmee ze aan wil tonen hoe de toeschouwer zijn verwachtingen, dromen en angsten in het dier projecteert. Haar hoofdonderwerp is dus niet zozeer het dier zelf, maar de wisselwerking tussen mens en dier. Documentairemaker Walter Stokman volgde Dumas in Like an Animal terwijl deze door Amerika trekt om circusdieren te fotograferen.

‘Ik zoek altijd naar een onderwerp dat naast een portet ook filmisch iets te vertellen heeft,’ vertelt Stokman. ‘Gelukkig bracht ze iets unieks mee door haar project rond circusdieren.’ Hoewel Like an Animal op voorhand wellicht doet vermoeden dat de gelijkenissen tussen mens en dier centraal zullen staan, concentreert de regisseur zich op de werkwijze van Dumas en de wisselwerking tussen de dieren en circusmedewerkers.

Solitair
‘Ik was vooral benieuwd hoe ze zou werken. Ze werkt altijd erg solitair. Nu is het lasting om solitair te blijven met een filmcrew om je heen, maar ik heb geprobeerd mezelf uit te vlakken; de camera het oog van de toeschouwer te laten zijn. Ik wilde haar niet alleen volgen en naar het waarom vragen, maar tonen hoe ze werkt en hoe ze is.’

Bewustzijn
De documentaire legt daarnaast een nadruk op het eigen bewustzijn van het dier. Een dier is niet enkel voedsel of exploitatiemiddel voor de mens, maar een uniek wezen. De circusdieren worden dan ook niet onderdrukt, maar hebben een natuurlijke relatie opgebouwd met hun ‘baasje’. ‘Je wordt gedwongen na te denken over de relatie tussen mens en dier.’

Like an Animal is de komende dagen enkele malen te zien op het Nederlands Film Festival.