web analytics

Column Jan Farkant – Dag 2: Carice

Reacties zijn gesloten

“Grote ogen en een kuiltje”

Gisteren heb ik eindelijk Suzy Q op het witte doek gezien. Het werd al een beetje gênant dat ik mezelf als Carice-liefhebber presenteer, maar haar doorbraakfilm nog nooit had gezien. Hoe ik dan verliefd op haar ben geworden? Op haar zwoele lach en haar puntige neus? Ik weet het nog goed, ze zat een patatje te eten in Springhaver met Fedja van Huet tijdens het vraaggesprek na afloop van hun film AmnesiA. Het was half tien ’s avonds en ze had honger. De vijfentwintig aanwezigen waren getuige van haar praten met volle mond, wat door regisseur Martin Koolhoven alleen maar aangemoedigd werd.

En ik wist natuurlijk dat ze een tweede Gouden Kalf zou winnen voor haar rol in Minoes, heb je ooit zo’n kittige vrouw gezien? Nederland 2 doet mij geloven dat de Nederlandse film klaar is voor de nieuwe generatie filmactrices, maar ik ben nog lang niet klaar met Carice. Suzy Q is het bewijs voor mij dat de kracht van Carice hem vooral in de hoge schattigheidsfactor zit, die misschien met de komst van al die internationale films in haar filmografie wel wat aan het minderen is. Hier in Nederland weten we haar tenminste mooi in beeld te brengen met haar grote ogen en haar kuiltje in haar wang als ze lacht. Of eigenlijk weet Martin Koolhoven vooral hoe dat moet.

Maar goed, het is niet veel Carice wat er blinkt op het NFF dit jaar. Minoes voor de vijfde keer kijken zou kunnen. Gelukkig komt er over twee maanden een vrouw bij de dokter.

Jan Farkant

Jan Farkant is filmliefhebber. Hij zal tijdens het filmfestival dagelijks een column schrijven.

Reacties zijn gesloten.