web analytics

De drie … jeugdfilms uit de jaren ’80

Reacties zijn gesloten

Nederland heeft een lange traditie op het gebied van kwalitatief hoogwaardige jeugdproducties. Al vanaf de vijftiger jaren heeft de productie van jeugdfilms een belangrijke rol gespeeld in de vaderlandse speelfilmindustrie, elk decennium uitmondend in vele klassiekers. Vandaag selecteren we drie jeugdfilms uit de jaren tachtig die, om uiteenlopende redenen, wat extra aandacht verdienen.

debendevanhiernaast

1980: De Bende van Hiernaast
De jaren zeventig en tachtig waren ongetwijfeld de decennia van regisseur Karst van der Meulen. Gemiddeld leverde de cineast om de twee jaar een speelfilm af, en maakte hij daarnaast nog enkele inmiddels legendarische series voor de televisie. Wie kent Peter en de Vliegende Autobus (1976), De Zevensprong(1982) en Thomas & Senior (1985) niet? Met De Bende van Hiernaast maakte Van der Meulen een even vlotte als aandoenlijke film waarin de jeugd serieus genomen wordt. Geen overdreven karikaturen of kinderachtig spel, maar een levensecht, vermakelijk en boeiend relaas over een groepje kinderen. Even nostalgisch als tijdloos.

1982: Knokken voor Twee
Eén van de minder bekende films van Van der Meulen. In Knokken voor Twee loopt de 12-jarige Freddie weg van huis omdat hij denkt de reden te zijn van de vele echtelijke ruzies. De film werd in Nederland slecht ontvangen en beoordeeld, maar is het aanzien meer dan waard. De maatschappelijke problemen waar de kinderen mee kampen worden speels en zonder overdreven moraal verwerkt in een vlotte en vermakelijke film, die zowel voor ouders als voor de jeugd herkenbaar aandoet. Met onder andere Peter Bos, die in datzelfde jaar ook te zien was in Van der Meulens legendarische serie De Zevensprong.

1989: Mijn Vader woont in Rio
In hetzelfde jaar waarin Van der Meulen met Kunst en Vliegwerk zijn laatste jeugdfilm tot dusver maakte, debuteerde ‘zijn opvolger’ Ben Sombogaart in de Nederlandse bioscopen met Mijn Vader woont in Rio, waarin een moeder haar dochtertje wijsmaakt dat haar vader in Rio woont, terwijl deze in werkelijkheid in de gevangenis zit. Net als Van der Meulen behandelt Sombogaart actuele en maatschappelijke thema’s op een volwassen manier en neemt hij kinderen serieus. Hierdoor zijn zijn films genietbaar voor zowel volwassenen als kinderen. Mijn Vader woont in Rio won prompt de Gouden Beer in Berlijn (Kunst en Vliegwerk won de prijs een jaar later) en werd door de Nederlandse critici verkozen tot beste vaderlandse film van het jaar.

Een gedachte over “De drie … jeugdfilms uit de jaren ’80

  1. Ten behoeve van de verzamelaars van Nederlandse speelfilms:

    “De bende van hiernaast” en “Mijn vader woont in Rio” zijn op dvd verschenen. “Knokken voor twee” is, voor zover thans valt na te gaan, alleen op video verschenen. Drie andere, nog niet genoemde films van Karst van der Meulen zijn “Oom Ferdinand en de toverdrank”, “Kunst en vliegwerk” (niet te verwarren met de gelijknamige serie van Q & Q) en “Circus op stelten”. Ook die zijn alleen op video verschenen. Wel op dvd verscheen de film “Martijn en de magiër”.
    Karst van der Meulen – getrouwd met Lenie ’t Hart, bekend van de zeehondencrèche in het Groningse Pieterburen – maakte voorts de ook op dvd verschenen televisieserie “De legende van de Bokkenrijders” (gebaseerd op de boeken van Ton van Reen). En tot slot stond hij garant voor de jeugdserie “Mijn idee”.
    In het door Ester Schmidt en Sabine Veenendaal geschreven “Van Abeltje tot Zoop” (Over het succes van de Nederlandse jeugdfilm), Uitgeverijk Hoogland & Van Klaveren (2011) wordt aandacht besteed aan Van der Meulen en zijn films.

Reacties zijn gesloten.