web analytics

"Waar moet ik heen op het festival?"

Reacties zijn gesloten

Het Nederlands Film Festival 2010 staat op punt van beginnen. ‘Waar moet ik heen?’, is een veel gestelde vraag de laatste dagen. Hier een paar tips. 

Arthouse
Joy
Wederom een rauw-realistisch portret van Mijke de Jong, over een meisje dat naar haar biologische moeder zoekt. Overtuigend en intens spel van hoofdrolspeelster Samira Maas.

 – R U There
David Verbeeks nieuwste film werd geselecteerd voor het filmfestival van Cannes. Een bijna hypnotiserend en prachtig gefilmd portret van een gamer die zijn grip op de werkelijkheid verliest. 

– Schemer
Op de scheidslijn tussen arthouse en commercie: Schemer van Hanro Smitsman (Skin). In zijn nieuweste film maakt hij een reconstructie van de laatste dagen van Maja Bradaric, die in 2003 door haar eigen ‘vrienden’ werd vermoord. Directe verklaringen voor de weerzinwekkende gebeurtenis blijven uit in dit ijzersterke drama met een geweldige cast en een onderhoudende vertelstructuur. 

 

Grotere producties
Tirza
Regisseur Rudolf van den Berg (De Avonden) koos ervoor om het verhaal van Arnon Grunberg meer naar het desolate Namibië te verplaatsen. Tirza weet zo nog meer de diepe tocht te accentueren die het hoofdpersonage door zijn eigen psyche maakt. Lovenswaardige hoofdrol van Gijs Scholten van Aschat. 

– Iep!
Na maanden van ophef blijkt het eindproduct eigenlijk een hele amusante film. Iep! is een warm sprookje dat zich sterk concentreert op de versimpelde kinderbeleving, en is daarmee leuk voor de allerkleinsten, maar ook voor hun ouders.

Komt een Vrouw bij de Dokter
De meningen waren verdeeld over dit drama, waarin het hoofdpersonage vreemdgaat terwijl zijn terminaal zieke vrouw thuis ligt. Geen prachtfilm, maar wel een van de meest spraakmakende van het afgelopen jaar. Misschien is dat al genoeg reden om hem nog te zien voordat de Gouden Kalf-nominaties bekend worden gemaakt. 

– Zwart Water
De eerste Nederlandse horror van de laatste jaren die de moeite waard is. Regisseur Elbert van Strien speelt op vermakelijke wijze met de conventies van het genre en zet de kijker meerdere malen op het verkeerde been. Naast een onderhoudende horror is Zwart water een originele psychologische thriller. 

 

Documentaires
Farewell
Vooral het geluidsontwerp valt op in deze prachtige documentaire over de eerste reis rond de wereld met de Graf Zeppelin. De stomme filmbeelden worden naast de voice-over ondersteund door een scala van subtiele achtergrondgeluiden, wat de reis tot een zeer levendig geheel maakt.

– Foute Vrienden
Ontroerende documentaire over vier bloedgabbers, kleine criminelen uit de Amsterdamse onderwereld. Een snik, een lach en een traan – regisseur Roy Dames ontlokt zijn vier hoofdpersonen veel moois.

– Weemoed & Wildernis
Digna Sinke maakte wederom een documentaire over het verdwijnen van het originele natuurgebied op het eilandje Tiengemeten. Deze keer gebruikt ze een persoonlijke inslag, waarmee haar documentaire symbool wordt voor de vergankelijkheid van het leven. 

(Moderne) Klassiekers
Joao en het Mes
Het speelfilmdebuut van George Sluizer (o.a. Spoorloos) won in het buitenland verschillende prijzen, maar werd in Nederland matig ontvangen. De film is nauwelijks nog te verkrijgen, dus dit is een buitenkans voor de liefhebber. Camerawerk van Jan de Bont. 

– Langer Licht
Prachtig drama over een boksschoolhouder en zijn zoon. Onuitgesproken trauma’s zorgen voor steeds meer problemen die de twee verder uit elkaar drijven. Fraai camerawerk van Lennert Hillege en een indrukwekkende hoofdrol van Raymond Thiry.

– De Noorderlingen
Alex van Warmerdams tweede speelfilm, over de bewoners van een nieuwbouwwijk in de jaren ’60, is een mix van nostalgie, drama en aburdisme. Komisch op sommige momenten, ontroerend op andere; de balans blijft prima intact. 

– Simon
Cees Geel won terecht een Gouden Kalf voor zijn rol als vrolijke levensgenieter die te horen krijgt dat hij kanker heeft. De overtuigende dialogen zijn soms geestig, soms diep ontroerend. Uiteindelijk wordt niet alleen de weg naar euthanasie begrijpelijk gemaakt, maar is Simon tevens een geweldige feelgood-movie over een hechte vriendengroep. Humor en sentiment wisselen elkaar feilloos af. 

– Van God Los
Zeven jaar na dato is dit nog steeds de film waar Tygo Gernandt om bekend is. Hij is angstaanjagend als psychopaat Maikel, die mensen vermoordt om geld te verdienen. Van God los concentreert zich op rijkeluiszoon Stan (prima rol van Egbert Jan Weeber) die zich laat meeslepen in de onderwereld van Venlo. 

Anneke Blok
Familie
Goed geschreven, zwart-komisch drama van Willem van de Sande-Bakhuyzen. Een stervende moeder roept haar familie bijeen in een chalet om nog een keer gezellig samen te zijn. De familieleden blijken het echter niet op prijs te stellen om elkaar weer onder ogen te komen. Eigenlijk de Nederlandse, en iets luchtigere variant van Festen (1998). 

– Tiramisu
Anneke Blok won terecht een Gouden Kalf voor haar tragikomische hoofdrol als succesvol actrice die diep in de schulden blijkt te zitten. De film zelf kabbelt voort, maar Blok stijgt boven zichzelf uit. 

– Zus & Zo
Drie zussen denken een groot hotel te erven, maar broerlief lijkt roet in het eten te gooien als hij door te trouwen de erfenis opstrijkt. Tijd om de bruiloft te saboteren. Vlotte komedie met een mooie, ontroerende twist tegen het einde aan. Genomineerd voor een Oscar.