Per toeval stuitte ik op een internetpagina waar de Nederlandse film Castingx uit 2005 geheel legaal, gratis werd aangeboden. Eerder bespraken we al de dvd en lieten we ons enigzins vernietigend uit over de prent. Toch willen we de masochistische NFD-bezoeker deze kans zeker niet onthouden.

De film is in zijn geheel te vinden op de volgende internetpagina: http://www.bizzchannel.nl/castingx/feature/

Om u alvast te enthousiasmeren voor 90 pijnlijke minuten breng ik de bespreking die Guido Franken destijds schreef nogmaals onder uw aandacht:

Castingx is ongetwijfeld de slechtste Nederlandse film van dit decennium. Het scenario van Bol en Metsers is van bedroevend niveau en moet het naast het ontiegelijk trage tempo stellen zonder enige diepgang of spanning. Door middel van een misplaatste en quasi-stoere voice-over wordt het flinterdunne verhaaltje aan elkaar gebreid, zonder op ook maar enig moment te overtuigen. De film staat bol van de ongeloofwaardige, onnozele en platte scènes, die door de minstens zo bedroevende dialogen nog pijnlijker worden om naar te kijken.

De personages zijn stuk voor stuk irritante psycho’s en idioten, mensen met nare trekjes en idioot gedrag. Zelfs de hoofdpersoon, die toch de sympathie van de kijker moet wekken, is niet ongeschonden op papier gezet: naast zijn spastische uitspattingen is ook hij een vrij onsympathiek en naar personage. Zijn handelingen zijn bovendien onlogisch en inconsequent, waardoor enige vorm van begrip of medeleven ontbreekt. Dat de acteurs en actrices stuk voor stuk beroerd presteren en zich vreselijk schuldig maken aan over-acting, zorgt ervoor dat de irritatie bij de kijker alleen maar groter wordt.

Castingx werd door de makers aangeprezen als een “psycho-chiller-thriller”, maar heeft geen van al deze elementen in zich. Spannend, vlot of aangenaam is de film nooit. De diepzinnige en artistieke bedoelingen worden verduidelijkt door het pretentieuze camerawerk, waarbij de camera voortdurend rond een in de verte starend personage draait. Niet alleen daalt het tempo hierdoor naar het absolute nulpunt, ook stralen de beelden niks uit. Naast de kleurloze acteurs is ook de weinig imposante soundtrack hiervoor verantwoordelijk. Beeld en geluid gaan niet samen. Op een paar aardige shots na valt er dan ook weinig te genieten.