Dat de Nederlandse filmwereld klein is, mag geen nieuws heten. Niet alleen regisseurs en recensenten kennen elkaar, ook het aantal programmeurs en distributeurs is beperkt en derhalve gelinkt, en bovendien flink geconcentreerd in de hoofdstad. Zo worden hippe, alternatieve Amsterdamse filmevenementen veelal georganiseerd door hetzelfde groepje mensen, dat elkaar kent van de studententijd bij Kriterion en De Uitkijk. Dat geeft niks, ze doen leuke dingen, maar het is soms goed om te weten.
Hold that thought.
Ik was teleurgesteld om te lezen dat het supercoole openluchtfestival Pluk de nacht, dat vanavond van start gaat, geen enkele Nederlandse film vertoont, niet eens een kleintje. Tsjechisch, Koreaans, IJslands, allemaal goed, maar geen Nederlandse arthouse. Of het een bewuste keuze is, weet ik niet, maar het hippe, alternatieve filmfestival geeft hiermee eens te meer de boodschap af dat Nederlandse films niet goed genoeg zijn. Daarvoor ga je maar naar het niet zo hippe, niet zo alternatieve Utrecht.
Om terug te komen op de inleiding: ik aarzelde of ik een blog aan dit fenomeen zou wijden. Waarom? Een van de organisatoren van Pluk de nacht ken ik persoonlijk. Het is niet aardig om haar met veel bloed, zweet en tranen bij elkaar gezwoegde festival te beschimpen. Van de organisatie van het Nederlands Filmfestival ken ik dan weer geen mens, als Amsterdammer. Echter: de kans dat dat op een dag verandert is bepaald niet denkbeeldig, in dit kleine landje.
Met dit blog wil ik alleen maar dit zeggen: je vraagt je soms af wat er allemaal níet wordt geschreven in de Nederlandse filmpers.
Volgens mij zijn er genoeg hippe Nederlandse films te vinden. Alleen hanteert Pluk de Nacht het criterium dat de film hier niet in de bioscoop mag hebben gedraaid. Zo vallen dus bijna alle Nederlandse films af, zeker als je tv hierbij meerekent.
Verder is het zo dat het merendeel van de zogenaamde hippe (wat is dat eigenlijk?) evenementen in A’dam sowieso de blik verder laat komen dan de Nederlandse horizon. Wat mij trouwens alleen maar een pré lijkt. En de studentenfilms hebben een mooi nieuw thuis gevonden in het ‘hippe’ nieuwe EYE 😉
Ah, dat is inderdaad een goed punt, Nico. Als een Nederlandse film de bioscoop niet haalt, moet er wel echt iets aan de hand zijn, tenzij het een telefilm is natuurlijk. Daar had ik niet aan gedacht.
Met hip bedoel ik in dit geval: evenementen met een hoog ‘moet je bij zijn’-gehalte. Pluk heeft dat wel (eerste avond mensen geweigerd wegens te vol), terwijl het NFF nog altijd moeite heeft om het publiek te interesseren.
En inderdaad, een blik over de horizon is natuurlijk een pré. Het laatste wat ik voorsta is zo’n ‘Ik hou van Holland’-mentaliteit. Maar ik gun het de betere Nederlandse film zo dat hij door de hipsters van Amsterdam wordt omarmd. 🙂
Dappere column, maar iets dat mij ook wel opviel aan het programma. En dus zijn dit ook meningen die gezegd moeten worden in het openbaar. Anders vallen ze niet op en wordt er niet over nagedacht.
Dank je wel, Willem. Als ik vaker tegen dit dilemma aanloop, zal ik er zeker weer verslag van doen.