Voetbal is rampzalig voor de Nederlandse film (en trouwens ook voor bloggers). Nederlands filmnieuws is er nauwelijks: filmmakers twitteren over niets anders dan EK-uitslagen. De ene goede Nederlandse film na de andere wordt ongezien uitgezonden: in de afgelopen week bijvoorbeeld Loverboy en Hitte/Harare (is het Lodewijk Crijns-week?). Vanavond gaan we weer massaal niet kijken naar Phileine zegt sorry (Ned. 3, 20.55 uur).
Er is maar één oplossing: meer voetbalfilms uitzenden. Kom maar op met In Oranje, All Stars, All Stars 2, En un momento dado en Johan Primero. Zoals je rond de dodenherdenking op De Aanslag mag rekenen, en rond Sinterklaas op Het paard van Sinterklaas, zo moet de zomer eens per twee jaar het toneel zijn van de voetbalfilms. Die zijn namelijk paradoxaal genoeg ook leuk voor niet-voetbalfans. En dan maar hopen dat een enkele voetbalfan over de streep wordt getrokken en lekker naar het meest onderschatte Nederlandse product gaat zitten kijken, in plaats van naar het meest overschatte.
Een afsluiter in de trant van ‘gelukkig is zondag het ergste voor de Nederlandse film voorbij’ of een andere inkopper zal ik u besparen. Je weet het natuurlijk nooit.
Johan (2005) met Michiel Huisman is ook een erg leuke ‘voetbalfilm’.