Theo Sieben is in het dagelijks leven zowel actief als zanger, liedjesschrijver, gitarist, muzikant en componist. Al eerder fungeerde hij onder andere als muzikant voor enkele filmscores van Vincent van Warmerdam. Recentelijk schreef hij zijn eerste echte filmscore, voor de telefilm Witte Vis. De muziek leunt vooral op sfeer met veel akoestische instrumenten en weet gestaag bij te dragen aan de dramatiek van de film, maar ook het toch wel vrij rustige bestaan van een vissersfamilie uit te dragen. Door middel van allerlei effecten en vervormde geluiden benadrukt de score ook de intensiteit en de spanning van de film. NeerlandsFilmdoek sprak met Sieben over zijn muziek voor Witte Vis en zijn werk voor andere films.
Hoe ben je te werk gegaan bij het componeren van de muziek voor Witte Vis?
“Na het lezen van het script ga ik meestal meteen aan de slag met het vastleggen van een paar ideeën, probeer de sfeer te bepalen en zo intuïtief mogelijk te werk gaan. Ik lees dan ook liever nog niet de regie-visie. Bij Witte Vis kwam ik meteen uit bij een Americana/Ry Cooder/Dead Man-achtige sfeer. Dit benadrukt het leven en de situatie van de visser, voor mijn gevoel. En ik vond het een prettige tegenhanger voor de realistische stijl waarin de film gedraaid is.
Ik heb een klein akoestisch “parlor” gitaartje in open stemming in een amp geprikt, en dat ranzige geluid werd de basis van de score. Meestal probeer ik een sterk melodisch thema te maken voor een film, maar misschien omdat het leven op zo’n vissersboot vrij saai kan zijn, veel wachten (dat denk ik dan, geen idee eigenlijk of dat zo is), is de muziek vrij traag, en niet zo melodieus geworden. Ik heb, volgens mij, zes van die thema’s gemaakt die ik in de film gebruik.
Ik heb een old time country fiddler (Judith Kolen) gevraagd de viool in te spelen. De accordeon (Marcel van der Schot) is erg op de achtergrond, maar laat toch een beetje wat Hollandse muziek en romantiek doorschemeren. De contrabas wordt gespeeld door Gerco Aerts. Ik hou van de rijkheid van klankkleur die echte akoestische instrumenten geven.
De sequenser, m.a.w. de elektronische klanken, zorgen in de film voor de stuwing. Voor de scène waarin de broers coke gaan verkopen, vond ik het een goed idee om een soort abstracte gangster-rap achtige track te maken. Mijn favoriete suspense-geluid was een 12-snarige gitaar die ik met een strijkstok heb gespeeld. Ik heb ook wat bekkens en stukken ijzer met een strijkstok bespeeld. Voor enkele scènes heb ik een piano door een echoapparaat gehaald dat eindeloos een toon bleef lopen. Ik vind het leuk om wat klanken zelf te maken.
Ik had Remy van Heugten al voor de montage wat muziek gestuurd, die demo’s heeft hij tijdens de montage gebruikt. Dat was erg prettig. Op dit moment werk ik met Remy aan twee nieuwe films. Nat, een korte kinderfilm, en De Vondeling, een one night stand.”
Wat was jouw rol als muzikant bij verscheidene scores van Vincent van Warmerdam?
“Van Vincent van Warmerdam ben ik een fan. Ik heb voor een paar films waarvan hij de muziek heeft gemaakt wat ingespeeld. Het op beeld inspelen, met zijn aanwijzingen erbij, vond ik vooral een leerzame ervaring. Hij is erg precies, weet wat hij wil, en is pas tevreden als het perfect is. Voor Vincent van Warmerdam heb ik gitaar en mandoline gespeeld voor de film How Many Roads. Ik heb voor Kicks gitaar gespeeld, en ik heb voor de karaokescènes in Kicks de muziek gemaakt. Voor Ober heb ik lapsteel en gitaar gespeeld. Op dit moment speel ik in Blackface, een theatervoorstelling van Orkater met zijn muziek.”
Kun je nog iets vertellen over jouw betrokkenheid bij Terrorama?
“Ik had rond 1998 een band, Rudolph Dancer. Edwin Brienen heeft ons vaak gedraaid in zijn radioprogramma, destijds bij de VPRO. Rudolph Dancer was wel een soort “bad taste” bandje, ik denk dat Edwin dat wel interessant vond. Hij wilde graag een nummer gebruiken voor zijn nieuwe film, Terrorama. Michiel van Leeuwen en ik hebben toen een elektronische versie van een nummer, ‘Far from Jesus’, opgenomen. Dat heeft Edwin in zijn film gebruikt, het is volgens mij een soort videoclip moment geworden, ik heb de film nooit gezien.”
En zijn er nog overige films waar je aan mee heb gewerkt?
“Voor de rest heb ik alleen muziek gemaakt bij een documentaire, voor het ECF, The European Cultural Foundation, gemaakt door Eddy Bal. Een paar jaar geleden heb ik muziek gemaakt voor de leader van het Unheard Film Festival.”