Bardsongs is een drieluik van verfilmde volksvertellingen uit verschillende culturen, over de uiterlijke verschillen en verborgen overeenkomsten van verschillende werelden.
Vooruitblik Bardsongs
Bardsongs laat zien dat de oude wijsheid van de Afrikaan ook geldt voor de Indiër en andersom. Of je nu Hindu, Christen, Moslim of Boeddhist bent, Joods, anarchist, atheïst of animist; als het erop aankomt, denken we namelijk allemaal hetzelfde over ons bestaan.
Rajasthan (India)
Het eerste deel van Bardsongs gaat over een vader en een zoon die dagelijks plastic afval verzamelen in de straten van Rajasthan. De vader onderscheidt zich van anderen doordat hij nooit oordeelt over gebeurtenissen – hoezeer zijn lot hem er ook toe uitdaagt. Zijn houding stuit op onbegrip en ergernis in zijn omgeving. Wanneer een dramatische gebeurtenis na verloop van tijd zijn ware betekenis prijsgeeft, wordt ook de wijsheid van de
plasticverzamelaar voor iedereen zichtbaar.
Mali (Afrika)
Het tweede deel is verfilmd tegen het decor van Djenné, een Malinese stad die geldt als centrum van de Islam in West Afrika. Het verhaal gaat over Bouba, een leerling aan een Koranschool, die het antwoord moet vinden op de vraag: ‘Wat is het grootste deel van alle kennis?..’.
Ladakh (Himalaya)
“Father, Daughter & Dzo” gaat over een vader die van nature geneigd is om aan alles en iedereen vriendelijk en beleefd gehoor te geven, tot groeiende ergernis van zijn dochter.
Muziek
De drie volksvertellingen zijn op muziek gezet door musici uit de streek. In Rajasthan is het de internationaal erkende kamaichya-virtuoos Sakar Khan en familie. In Mali vertolkte de beroemde Afel Bocoum zijn interpretatie van de vertelling. En Ladakh’s grootste volkszanger, Morup Namgyal, schreef een lied dat vertolkt wordt door Tsering Stanzin.
Regie: Sander Francken
Camera: Melle van Essen, Bert Pot, Sal Kroonenberg
Scenario: Joost Schrickx
Productie: Sander Francken Film
Over regisseur Sander Francken
Sander Francken schrijft, regisseert en produceert films en televisieprogramma’s sinds 1980. Zijn meest bekende werk is de dramaserie Pleidooi. Hij regisseerde een lange reeks producties in zeer uiteenlopende genres en stijlen. Francken won onder andere drie Gouden Kalveren.
Regisseur Sander Francken over Bardsongs
“Bardsongs heb ik gemaakt om te laten zien dat de wijsheid van de Afrikaan ook geldt voor de Indiër en andersom – maar ook net zo goed telt voor jou en voor mij of wie dan ook. Als het erop aankomt, blijken we allemaal hetzelfde te denken over ons bestaan, of je nu Hindu bent of Christen, Moslim of Boeddhist, Joods of anarchist, atheïst of animist. Emily Brontë vatte het fraai samen met: ‘Whatever our souls are made of, his and mine are the same’. Het besef dat de oude wijsheid van ieder willekeurig volk van universele betekenis is, vond ik een mooi uitgangspunt voor een film in een tijd waarin we elkaar steeds vaker in de haren vliegen vanwege cultuurverschillen. Misschien zet ’t iemand aan het denken. Bardsongs was ook een experiment in het werken met acteurs die nooit eerder voor de camera stonden. De personages in de film zijn vrijwel zonder uitzondering gecast onder de bevolking van Djenné (Mali), Jodhpur (Rajasthan) en Ladakh (Hymalayas). De meesten van hen hadden zelfs nog nooit een camera gezien. De vertellingen zijn in een traditionele setting gevisualiseerd omdat ik verwacht dat daar over enkele decennia weinig of niets meer van over zal zijn. Mijn volgende film gaat over de culture clash die ontstaat wanneer twee mensen uit totaal verschillende werelden tot elkaar aangetrokken worden.”
Te zien vanaf: 3 juni 2010.