Vanaf aanstaande donderdag is Oorlogsgeheimen, naar het gelijknamige boek van Jacques Vriens, in de bioscopen te zien. Als opwarmertje selecteren wij alvast drie andere Nederlandse oorlogsfilms voor de jeugd.
– Oorlogswinter (2008)
Met de gewaagde combinatie van subtiel drama en lyrische pathos bewijst Koolhoven niet alleen over veel lef te beschikken, hij laat ook zien een diversiteit aan stijlen zorgvuldig tot een roerend en overtuigend geheel te kunnen smeden. Oorlogswinter was in 2008, naast de kroon op het jonge, maar reeds uitgebreide oeuvre van de regisseur, ook de kroon op het Nederlandse filmjaar. Helaas heeft Oorlogswinter nadien geen film meer geregisseerd.
– Snuf de Hond in Oorlogstijd (2008)
Hoewel het scenario grote gebreken vertoont en deze matige productie mede hierdoor niet uitblinkt in subtiliteit, gedegen acteerwerk en geloofwaardig drama, heeft De Jong met een beperkt budget een aardig tijdsbeeld geschetst en de Nederlandse film verrijkt met de eerste échte held op vier voeten. Door de vlotte scènewisselingen blijft het tempo er bovendien goed in, maar de stupide dialogen en karakters, het magere acteerwerk en de ongeloofwaardige situaties – ooit een Nazi handgranaten zien rondstrooien alsof het pepernoten waren? – neigen naar minachting van de kijker.
– Het Verhaal van Kees (1989)
Helaas wat onbekende televisiefilm over een weerloos jochie dat uit angst voor de bommenwerpers naar het platteland wordt gestuurd. Hier leert hij weer wat (het) leven inhoudt. Regisseur André van Duren (inmiddels bekend van grote films als Kees de Jongen en De Bende van Oss) schetst een realistisch en sfeervol beeld van het plattelandsleven in de Tweede Wereldoorlog, en schuwt het niet ook de gruwelen van deze periode te laten zien.