web analytics

Afblijven – DVD-Recensie

Reacties zijn gesloten

FILM
Van de boeken van Carry Slee werden in Nederland al meer dan vier miljoen exemplaren verkocht. Het mag dan ook opmerkelijk worden genoemd dat het zolang geduurd heeft voordat een van haar succesverhalen vertaald werd naar het witte doek. Met Afblijven is het dan eindelijk zover.

In Afblijven volgen we de vijftien jarige Melissa. Ze houdt ontzettend veel van dansen en zit op klassiek ballet. Tenminste, dat denken haar ouders. In werkelijkheid volgt ze hiphop lessen. Klasgenoot Debby kan ook goed dansen, maar is niet bepaald een vriendin. Ook Jordi zit bij Melissa in de klas en kent haar al vanaf de basisschool. In het geheim is hij heimelijk verliefd op Melissa. Als Melissa wordt uitgekozen om te dansen in de nieuwe videoclip van Brainpower beginnen de problemen. Ze maakt kennis met Jim, een professioneel danser. Hij ziet dat Melissa onzeker is en geeft haar XTC-pillen. Melissa raakt steeds meer verslaafd aan de pilletjes en kan niet meer zonder. Jordi en Melissa’s beste vriendin Fleur proberen vanalles om Melissa weer op het rechte pad te krijgen. Zal dit ze lukken?

Het scenario van Afblijven komt van de hand van regisseuse Maria Peters. Het boek van Carry Slee richt zich vooral op Jordi en Melissa, de onderlinge vriendschap en de gevolgen die de gebeurtenissen rondom Melissa hebben op het leven van beide personages. In het scenario is voor de ontwikkeling van de band tussen de twee vrijwel geen ruimte. Van meet af aan is duidelijk waar het verhaal naartoe gaat en worden Melissa en Jordi neergezet als twee vaststaande karakters met weinig originele ingevingen of diepgang. Vooral Melissa heeft een merkwaardige handelswijze en karakteropbouw meegekregen. Door het gebrekkige scenario komt ze in het begin van de film erg onsympathiek over. Hierdoor is het moeilijk om in het verhaal te komen en met haar personage mee te gaan. Alles overkomt haar en ze lijkt er geen haar beter van te worden of iets aan de situatie te willen veranderen.

Naast de veel te stereotype karakters begint Peters met een overdaad aan korte scènes, waarin iedereen even aan bod komt. Daarbij lijkt ze lange tijd zelf niet te weten wie van de twee ze nou als belangrijkste karakter neer moet zetten. De film begint hierdoor rommelig. Grootste manco van de film is echter de mate waarin alles wordt getoond en uitgelegd. Het scenario is weinig subtiel en laat geen ruimte voor emoties en de verbeelding over. Alles wordt duidelijk in beeld gebracht, ondersteund met teksten en dit alles het liefst meer dan één keer. Werkelijk alles wordt nog eens extra uitgelegd en het tonen van emoties of het meegeven van diepte aan het personage lijkt taboe. Het is allemaal te dik en tegelijkertijd te dun. De (erg) jonge kijkers zal dit echter een zorg zijn en bij hen zal de boodschap van de film goed overkomen, maar voor de wat oudere kijkers kan dit tot irritatie leiden. Het is jammer dat het allemaal zo oppervlakkig en weinig subtiel gebracht wordt, want het gegeven biedt veel meer mogelijkheden. Peters had met deze film een stap kunnen zetten naar het maken van meer volwassen films (wat ze naar eigen zeggen graag wilt), maar is er zelf verantwoordelijk voor dat dit niet gebeurd is.

Voor de rol van Melissa is gekozen voor de jonge debutante Sem Veeger. Dat zij niet geheel weet te overtuigen, ligt voor het overgrote deel aan het zwakke scenario. De teksten die zij, en de andere spelers, uit moeten kramen zijn vaak van erbarmelijk niveau. Veeger moet het vooral hebben van haar looks en op sommige momenten doordringende blik. Geef haar een goed geschreven rol en er kan wat moois uit groeien. Ook de andere jeugdige (bij)rollen zijn wisselvallig van kwaliteit. Opmerkelijk is dat Melody Klaver, die eerder schitterde in Diep, hier goede scènes afwisselt met slechte. De enige die zich echt staande weet te houden, is Matthijs van de Sande Bakhuyzen als Jordi. Hij is de enige die diepte en gevoel in zijn spel legt. De scènes waarin hij voorkomt, zijn dan ook verreweg de beste uit de film.

Met de volwassen rollen is het niet veel beter gesteld. De ene helft hiervan is behoorlijk stereotype en de andere helft krijgt niet voldoende achtergrond om geloofwaardig te worden. Gijs Scholten van Aschat bijvoorbeeld speelt de vader van Melissa. Dat hij niks van Jordi moet hebben is van begin af aan duidelijk. Waarom dat zo is, weet echter niemand. Geloofwaardig kan het niet worden omdat Jordi puur goed en vriendelijk overkomt. Een ander ongeloofwaardig aspect van de rol van Scholten van Aschat is het feit dat hij niet wil dat Melissa naar hiphop luistert. In de eerste helft van de film vraag je je af waarom hij dit niet toestaat. Daar kom je op een gegeven moment achter (Melissa’s moeder is verslaafd geraakt aan drugs na een carrière in de danswereld), maar dit wordt dan zo simpel en makkelijk gesteld dat je je afvraagt waarom daar pas na zoveel jaar voor het eerst door de beide ouders over gesproken wordt.

De wisselvalligheid is niet alleen terug te vinden in het acteerwerk, maar ook in de structuur en opbouw van de film zelf. Zoals gezegd is het begin erg rommelig en ongestructureerd. De film kent hierna een kortstondige opleving in de vorm van een paar goede scènes, maar valt al weer snel terug. Lange tijd is niet duidelijk welke verhaallijn de boventoon voert en hang je als kijker een beetje in het luchtledige. Vanaf het moment dat Melissa besluit om uit haar omgeving weg te vluchten, wordt het interessant. De focus komt hierdoor te liggen op de situatie rondom Jordi, het enige personage met een wat diepere laag. Van de Sande Bakhuyzen zorgt ervoor dat de film toch enigszins de moeite waard blijft. In dit laatste deel van de film zitten ook een aantal betere scènes. Opvallend is de leuke bijrol van Thijs Römer, als gedreven regisseur van de videoclip.

De geregeld muzikale intermezzo’s zorgen voor een welkome afwisseling in het erg matig en overdreven vertelde verhaal. De dans- en muziekscènes zijn redelijk vlot vormgegeven en hebben een aangenaam karakter. Visueel oogt de film degelijk. De beelden zijn vlot en kleurrijk geschoten, waardoor de film een aangename sfeer kent.

Afblijven is een typische jeugdfilm waarin subtiliteit ver te zoeken is. De jeugdige kijker zal zich goed met de situatie kunnen identificeren en lering kunnen trekken uit het verhaal. Welk jong meisje droomt er nu niet van om beroemd te worden of te dansen? En welke jongen koestert nou geen geheime liefde voor een klasgenootje? Voor de wat oudere kijker is het deze keer echter nog maar de vraag of hij aan zijn trekken komt. Pietje Bell en Kruimeltje zijn nostalgische jeugdboeken, waarvan de sfeer in de filmversie grotendeels overeind bleef. Afblijven is echter dermate voorgekauwd, oppervlakkig en rommelig dat er weinig te genieten valt.

Waardering: ** half

BEELD
Afblijven staat in de oorspronkelijke 1.78:1 beeldverhouding anamorf op de dvd. De beeldkwaliteit van de dvd is prima. Op een verdwaalde filmspot of andere kleine beschadiging na, is de print mooi helder en strak. Zoals men van een recente film mag verwachten, ogen de kleuren warm en levendig en is de scherpte, het contrast en zwartniveau prima in orde. Er is de mogelijkheid om de film in het Nederlands of Engels te ondertitelen. Helaas is het eerste spoor niet goed uitgevoerd. Zo is het onduidelijk wie wat zegt en zijn er een aantal typefoutjes ingeslopen. Het Engelse ondertitelspoor is wel mooi en adequaat uitgevoerd.

GELUID
Aan geluidssporen op deze dvd geen gebrek. Naast de Dolby Digital 2.0 track, zijn er ook een Dolby Digital 5.1 en een DTS 5.1 track terug te vinden. Het verschil tussen de laatste twee is miniem. Beide 5.1 tracks genieten de voorkeur, met name door de betere spreiding van het geluid. Ook klinken beide tracks meer gedetailleerd, warmer en klinken de lagere tonen voller en met meer laag. De drie geluidssporen zijn vrij van beschadigingen en ruis.

EXTRA’S
Beide dvd’s zijn voorzien van een leuk geanimeerd menu, waarbij het wel jammer is dat er op de eerste dvd, elke keer wanneer je terug wilt keren naar het menu, een intro van zo’n tien seconden aan de kijker wordt opgedrongen. De film is netjes opgedeeld in twaalf hoofdstukken. Op de eerste dvd vinden we enkel wat trailers van andere producten van Bridge terug.

Op de tweede dvd staan de ‘echte’ extra’s. Naast de originele bioscooptrailer een een trailer voor de boeken van Carry Slee, vinden we allereerst nog een aantal nietszeggende extra’s terug zoals een fotogalerij met tien foto’s van de film, de videoclip van het nummer “Afblijven” en de muziektrack van de winnaar van The Box hiphop contest. De enige twee interessante extra’s zijn de making of en de achter de schermen featurette. De making of duurt een klein half uur en behandelt diverse facetten van de film en het productieproces. Beelden van op de set worden afgewisseld met interviews met o.a. de hoofdrolspelers, de regisseuse en Carry Slee. Een leuke en informatieve making of. In “achter de schermen” zijn we eveneens een klein half uur getuige van het opnemen van de scène waarin de clip wordt opgenomen. Dit is een letterlijke registratie van wat er gebeurt op de set, hierdoor dringt het besef goed door hoe weinig voortgang er wordt geboekt in een half uur tijd.

Speelduur
ca. 105 minuten
Distributie
Bridge Entertainment
Release datum DVD
6 februari 2007
Verpakking
Keepcase met kartonnen slipcase
Regio
2
Beeld
16:9 anamorf (1,78)
Geluid
Dolby Digital 2.0 – Nederlands
Dolby Digital 5.1 – Nederlands
DTS 5.1 – Nederlands
Ondertiteling
Nederlands (doven)
Engels
Extra’s
Disc 1:
Promotrailers
Disc 2:
Originele bioscooptrailer
Trailer boeken Carry Slee
Videoclip ‘Afblijven’
Fotogalerij
The Box Hiphop Contest winner: Joyrider
Achter de schermen
Making of Afblijven

Met dank aan Bridge Entertainment voor het beschikbaar stellen van deze DVD !