FILM
Voorafgaande aan de opnames van Dood van een Non (1975), gebaseerd op het gelijknamige boek van Maria Rosseels, stak het regisseursduo Paul Collet en Pierre Druout hun ambities niet onder stoelen of banken. Na de veelal vluchtig in elkaar geflanste films Cash? Cash! (1967), L’étreinte (1969) en Louisa, een Woord van Liefde (1972) zou Dood van een Non de eerste film worden waarin men de cinematografische en financiële middelen volledig had kunnen benutten. En hoewel de film technisch gezien inderdaad prima in elkaar zit, valt er op de verdere uitwerking van de film nog het een en ander aan te merken.
De (bovenaardse) dramatiek in het oorspronkelijke verhaal van ‘Dood van een Non’ geeft ook alle reden om ambitieus te zijn. Rosseels beschreef de indringende zoektocht van de aan een rolstoel gekluisterde Sabine naar God. Wanneer de charmante Joris haar leven binnen wandelt, bidt ze voor een wonder. In ruil voor genezing belooft ze, na één jaar met Joris, de rest van haar leven in het klooster door te brengen. Wanneer ze geneest, lapt ze deze beloftes echter aan haar laars. Haar geloof in God en in het leven wordt aan het wankelen gebracht wanneer ze vervolgens de ene na de andere tegenslag te verwerken krijgt.
Collet en Druout kiezen geheel in lijn met de veelal bovennatuurlijke thematiek bewust voor een theatrale en qua stijl bijna mythische aanpak. De dialogen zijn voortdurend zwaar beladen, het camerawerk (mee)slepend en met veel close-ups en de muziek kent een sterk zwaarmoedig thema. Deze stilistisch grootse vertelwijze van de makers dwingt respect af en levert een aantal mooie scènes op, maar kan niet verbloemen dat de film scenariotechnisch ondermaats is. Zo bevat de film onnodig veel flashbacks en herhalingen, vergroot de begeleidende voice-over de afstand tussen de kijker en de materie en wekt de apathische portrettering van het hoofdpersonage zo nu en dan irritatie op – minuten lang kijken naar een schreeuwend en kreunend persoon is nimmer een pretje.
Dood van een Non laat zodoende een tweeslachtige indruk achter: stilistisch prima verzorgd, eigenzinnig en bij tijd en wijle meeslepend, qua structuur en dialogen vaak overbodig ingewikkeld of uitgesponnen.
Waardering: ** half
FILMGESCHIEDENIS
Het Vlaamse duo Paul Collet en Pierre Drouot debuteerde in 1967 met de schandaalfilm Cash? Cash! en wist twee jaar later wederom voor de nodige ophef te zorgen met de rauwe seksfilm L’étreinte. Al snel werden de namen Collet en Drouot een begrip. In 1975 kwam er, na Dood van een Non, een einde aan de succesvolle samenwerking tussen de twee eigenzinnige cinefielen. Naar aanleiding van de komende dvd-release van Dood van een Non werpt Neerlands- Filmdoek in ’Dood van een Non – einde van een succesvol duo’ een blik op de carrière van Collet en Drouot en het productieproces van Dood van een Non.
Lees hier het volledige artikel.
BEELD
Net als bij de DVD-uitgave van Angela: love comes quietly (eveneens van Art-S) lijkt het erop alsof de film vanaf een oude videoband op DVD is gezet. De kwaliteit is ronduit teleurstellend. Scherpte en detail zijn bijzonder matig, de kleuren ogen flets en grauw en het beeld oogt in veel scènes onder- of overbelicht. Bovendien is de transfer voorzien van ingebrande Nederlandse ondertitels.
GELUID
Het geluid staat in een Dolby Digital 2.0 track op de DVD. Net als het beeld, heeft ook de geluidsband de tand des tijds met moeite doorstaan. Een aardige portie ruis vergezeld de weinig dynamische muziekband. De dialogen zijn desondanks goed verstaanbaar, al is het geheel sowieso – zoals gezegd – voorzien van Nederlandse ondertitels.
EXTRA’S
Via het statische menu van de DVD is het mogelijk de film te starten of naar de hoofdstukindeling te gaan. Extra’s ontbreken.
Speelduur
ca. 100 minuten
Distributie
Art-S Home Entertainment
Release datum DVD
23 juni 2009
Verpakking
Keepcase
Regio
2
Beeld
4:3 Letterbox
Geluid
Dolby Digital 2.0 – Nederlands
Ondertiteling
Nederlands (ingebrand)
Extra’s
Geen
Met dank aan Art-S Home Entertainment voor het beschikbaar stellen van deze DVD !