FILM
Film uit 1975 over Sjacheraar Tim (Johnny Kraaykamp), inmiddels een brave huisvader, en zijn oude kameraad Bodde (Römer). Ze lopen elkaar na lange tijd weer tegen het lijf, waarna Bodde Tim overhaalt om met hem op stap te gaan onder het motto: “Lachen, lachen, lachen!”. Het gevolg is een komisch bedoeld, maar vaak matig geheel, dat echter aardig wegkijkt. Regisseur Frans Weisz wilde eigenlijk Rijk de Gooijer voor de rol van Bodde, maar doordat deze zich vlak voor de opnamen terugtrok uit het project, werd Piet Römer gecontracteerd. De enige hoogtepunten vormen de mooie plaatjes van cameraman Ferenc Kálmán Gáll en de scènes tussen Johnny en Piet, die liet zien een waardig vervanger te zijn voor De Gooijer.

Waardering: **

FILMGESCHIEDENIS
Regisseur Frans Weisz en producent Rob du Mée werkten begin jaren zeventig in rap tempo aan een mooi, gezamenlijk oeuvre. Na de redelijk succesvolle De Inbreker (1972) en de geflopte en gekraakte Naakt over de Schutting (1973) maakte het duo in 1975 twee films. Als eerste verscheen Rooie Sien, welke zowel door pers als publiek werd omarmd. De kleine en minder kleine fouten van de eerste twee films werden door filmcritici plots met de mantel der liefde bedekt: Weisz en Du Mee hadden ze nodig gehad om te komen tot hun beste werk tot nu toe, Rooie Sien.

Men had er dan ook alle vertrouwen in dat het duo met Heb medelij, Jet! uit datzelfde eveneens een vaardige film zou afleveren. Du Mée had de rechten bemachtigd van het veel gelezen boek ‘Geef die mok eens door, Jet’ van Heere Heersema en zag in het populaire duo Johnny Kraaykamp en Rijk de Gooijer de ideale hoofdrolspelers. Het liep allemaal echter anders. De Gooijer trok zich vlak voor de opnamen terug en het script, geschreven door Du Mée en Dimitri Frenkel Frank (Hoge Hakken, echte Liefde), bleek een onevenwichtige verzameling sketches. Weisz zag er geen heil meer in en wilde de stekker uit het project trekken, maar Du Mée overtuigde hem aan boord te blijven.

De Gooijer werd uiteindelijk vervangen door Piet Römer, die enkele jaren eerder al in de luchtige Wat zien ik!? van Paul Verhoeven te zien was geweest en inmiddels in enkele goed bekeken televisieseries had gespeeld. De film leek gered, maar de opnamen bleken voor de regisseur een ware hel. Hij zag dat de film nooit kon worden wat hij er op voorhand van had willen maken en lag voortdurend in de clinch met zijn producent. Jaren later biechtte hij op: “Ik was zo somber, dat ik het liefst met m’n auto tegen een boom was gereden. Zodat ik er van af was.”

Heb medelij, Jet! werd een grote flop. Het budget werd ruimschoots overschreden, de reacties van de pers waren niet best en het publiek liet het massaal afweten. Weisz besloot het partnerschap met Du Mée te verbreken. De schuldenlast was zo hoog, dat Du Mée failliet ging. Nadien maakte hij nimmer meer een comeback in de filmwereld.

BEELD, GELUID & EXTRA’S
Eén van de weinige positieve punten aan de film, is het sfeervolle camerawerk van Ferenc Kálmán Gáll. Dit komt door de met krassen en spetters beschadigde print niet volledig tot zijn recht. De hoes maakt trots melding van een ‘digitaal geremasterde’ uitgave, maar dat mag gerust lariekoek worden genoemd. De transfer oogt matig, heeft last van beeldruis en zit vol beschadigingen. Goed te kijken is het geheel echter hoe dan ook, maar van een opgepoetste print kunnen we onmogelijk spreken. De geluidsband is er wat beter aan toe; de dialogen zijn goed verstaanbaar en de muziek kom sfeervol uit de speakers. Extra’s zijn helaas afwezig.

Speelduur
Ca. 97 minuten
Distributie
Dutch Film Works
World Wide Cinema
Release datum DVD
4 april 2003
Verpakking
Keepcase
Regio
2
Beeld
4:3 letterboxed
Geluid
Dolby Digital 2.0 – Nederlands
Ondertiteling
Geen
Extra’s
Geen