De recensie van de film is geschreven door Frank van der Laan.
FILM
In Erwin Olaf – On Beauty and Fall geeft Michiel van Erp een beeld van fotograaf Erwin Olaf en zijn provocerende, vaak beeldschoon gestileerde fotografie. De regisseur maakte zijn film op de voor hem kenmerkende manier, door er nadrukkelijk zelf in aanwezig te zijn.
Erwin Olaf verscheurt een foto, en nog een. De duizenden negatieven die hij niet mooi meer vindt moeten verdwijnen. Hij is ziek en ook al heeft hij nog zeker vijftien jaar te leven, hij neemt het zekere voor het onzekere: Olaf wil alleen herinnerd worden door zijn beste foto’s.
Michiel van Erp werkt aan een dossier over Nederland, door steeds op kleine stukjes van onze maatschappij in te zoomen. In Erwin Olaf – On Beauty and Fall blijft hij verder af van de ‘gewone man’ die hij gewoonlijk in beeld brengt. Ook al ziet Olaf er doorsnee uit, hij maakt buitengewone foto’s. Zijn werk wordt gewaardeerd in Nederland en omstreken, nu probeert hij door te breken in de Verenigde Staten. Olaf loopt in spijkerbroek en adidas-trainingsjas tussen de Bentleys door, om in een dure galerie handtekeningen te zetten op de kaft van zijn boek. “Hoe dunner het handje dat je schudt, hoe rijker de vrouw.” Met zijn succes komt ook de eenzaamheid, het verdriet, de heimwee.
Van Erp ziet zijn manier van filmen als een parodie op documentairemaken. In Erwin Olaf is steeds weer de scherpe stem van de regisseur te horen. Als Olaf een fotoshoot met Edwin van de Sar aan het maken is, hoor je de filmmaker: “Erwin, dit gaat goed? Ik was even naar de wc.” Van Erp zou dit uit zijn film kunnen laten, maar hij doet dit bewust niet. Zijn films schuiven steeds verder af van de traditionele aanpak. Kan dit een gimmick worden die te ver doordraaft? Een keer springt de regisseur het beeld in, om iemand te helpen een doos te pakken, waar de persoon zelf niet bij kan.
Maar fotograaf Olaf en zijn werk stelen de show in de documentaire. Shockerend is zijn werk soms, maar altijd beeldschoon, schilderachtig. Ook al gebruikt Van Erp een soort van vervreemdende aanpak, zijn film komt dichtbij Olaf, die naarmate hij beroemder, ook eenzamer wordt. Olaf praat daarover en over de dood. Soms wordt het hem te veel. “Pak anders even een slokje water”, kraakt dan een stem van achter de camera.
Waardering: ***
BEELD
De beeldkwaliteit van de DVD is prima. De film staat in de originele aspect ratio – 1,78:1 – anamorf op het schijfje. De transfer is vrij van beschadigingen en oogt voldoende gedetailleerd en scherp. De optionele Engelse ondertiteling is goed uitgevoerd en staat in een duidelijk leesbaar lettertype op een fijne hoogte in beeld.
GELUID
Zoals we van een recente film mogen verwachten is de geluidsband vrij van beschadigingen. De Dolby Digital 2.0 track ligt fijn in het gehoor en presenteert de dialogen op een helderen en goed verstaanbare manier. De muziek klinkt redelijk warm, verwacht echter geen vuurwerk.
EXTRA’S
De DVD is voorzien van een statisch hoofdmenu, dat ons de keuze biedt de film te starten, een hoofdstuk te kiezen (de film is opgedeeld in vijf hoofdstukken), taal- en geluidsinstellingen te veranderen of de deleted scenes te betreden. Deze laatste sectie geeft toegang tot twee verwijderde scènes met een totale lengte van 5 minuten. De DVD wordt geleverd in een sfeervolle digipack, waarin een fotoboekje is meegeleverd met daarin afbeeldingen van vijf foto’s waaraan Olaf gedurende documentaire aan werkt.
Speelduur
ca. 55 minuten
Distributie
Pias Entertainment Group
Release datum DVD
23 november 2009
Verpakking
Digipack
Regio
0
Beeld
16:9 Anamorf (1,78)
Geluid
Dolby Digital 2.0 – Nederlands
Ondertiteling
Engels
Extra’s
Deleted scenes
Fotoboekje
Met dank aan Pias Entertainment Group voor het beschikbaar stellen van de DVD !