web analytics

Nightwatching – DVD-Recensie

Reacties zijn gesloten

+ Rembrandt’s J’accuse 

 

 

 

FILM
In 1642 legde Rembrandt van Rijn de laatste hand aan zijn grote meesterwerk ‘De Nachtwacht’, volgens de geschiedenisboeken een onschuldig groepsportret van een schuttersgilde. Regisseur Peter Greenaway ziet het schilderij echter als een wraakactie van Van Rijn, die met ‘De Nachtwacht’ het complot achter de moordaanslag op Hugenoot Piers Hasselburgh, voormalig kapitein van de militaire compagnie van de Kloveniersdoelen, ontmaskert. In Nightwatching presenteert Greenaway deze theorie op de zijn kenmerkende theatrale, ironische en barokke wijze. Helemaal overtuigen doet hij echter niet.

 

Donkere beelden van brandende fakkels, gewapende mannen en galopperende paarden wisselen elkaar af. Hoefgetrappel, geschreeuw en opzwepende, klassieke muziek klinken op de achtergrond. Dan een doodse stilte. Rembrandt ontwaakt uit een nachtmerrie en denkt dat hij blind is. Angstig en nabevend beweegt hij zich door het decor: “I was watching the night. I was nightwatching.” Een meeslepende en ontroerende beginscène. Greenaway combineert zijn typische stijlelementen op ingenieuze wijze en weet door middel van met name de klassieke muziek en visuele pracht de kijker in vervoering te brengen.

 

Ook in de paar scènes hierna druipt de ware betekenis die cinema kan hebben van het scherm af. Greenaway’s grootse en barokke stijl, vertegenwoordigd door de theatrale aankleding, prachtige belichting en dito enscenering, doen hun werk goed. In combinatie met de strelende score van Wlodek Pawlik is het het eerste kwartier dan ook puur genieten. Weinig woorden, beeldende cinema en gevoelige muziek: directer en dichter bij de kern kan het publiek niet worden aangesproken. 

 

Helaas gaat het daarna snel mis. Greenaway draaft zijn theatrale aanpak te ver door. In plaats van te blijven vertrouwen op het beeld, vervalt het geheel in te uitgesponnen dialoogscènes, die weinig met de kern van het verhaal te maken hebben. Rustmomenten zijn er nagenoeg niet: er wordt constant gepraat. Hiermee doet Greenaway zichzelf tekort. Een film over een groot kunstenaar, gemaakt dóór een groot kunstenaar moet durven spreken met beelden, vertrouwen op de eigen stijl en de kijker met het gevoel aanspreken in plaats van deze eerst anderhalf uur lang dolend rond te laten lopen in een Middeleeuws, extravagant en weinig boeiend decor. De lange en trage dialogen vertellen niks wezenlijks en voelen aan als oeverloos gezwets.

 

Enkel de scènes tussen Rembrandt en zijn vrouw Saskia, zijn huishoudster Hendrickje en Geertje leveren zo nu en dan pakkende momenten op. Niet in de eerste plaats door het meer filosofische karakter van de conversaties en de thema’s die in de gesprekken worden aangesneden. Daarnaast werkt ook hier de zachte vioolmuziek van Pawlik uitstekend en versterkt deze de eenzaamheid en het naderende onheil.

 

 

Op technisch gebied zit de film, zoals elke ‘Greenaway’, goed in elkaar. Het production design van Maarten Piersma is gereduceerd tot de essentie, maar oogt tegelijkertijd uitgedost en versierd als beelden zoals wij die kennen uit het Nederland van de Gouden Eeuw. Theater, met enkel de basale elementen, en rijkdom, met al zijn uitbundigheid, zijn vertegenwoordigd in één decor. Reinier van Brummelen legt dit alles sfeervol vast en levert – in combinatie met een uitgekiende belichting – voor prachtige shots. Ook speltechnisch valt er weinig op het geheel aan te merken. Maar je verwacht meer van Greenaway, die dit keer voorbijgaat aan de essentie van zijn eigen film: de plot.

 

Greenaway laat met Nightwatching sporadisch zien – zoals hij in het verleden al vaker bewees – een groot meester te zijn, maar zorgt dit keer voor onvoldoende afwisseling in dialoogscènes en beeldende sequenties. Bovendien missen de vele dialogen een kern en lijkt er louter veel gepraat te worden om het theatrale karakter van het geheel te versterken. Enkel het wat stillere eerste en laatste kwartier – waarin de plot duidelijk en op mooie wijze verbonden wordt – zijn van hoge klasse, de rest voelt aan als opvulling. Een visueel mooie opvulling, met af en toe een scène zoals alleen Greenaway die kan maken – compleet vertrouwend op het beeld en geluid – maar vaak helaas weinig boeiend en vooral traag.

 

Waardering: ***  

 

 

 

BEELD
De technische afwerking van deze dvd is prima. De film staat in haar originele 2,35:1 formaat anamorf op het schijfje. Naast het feit dat de print vrij is van beschadigingen, zijn de kleurweergave, zwartniveau en contrast prima in orde. Scherpte en detail hadden iets beter gekund, maar scoren ook ruim bovengemiddeld. Geen overbodige luxe, aangezien Nightwatching het vooral moet hebben van haar visuele look. Naast optionele Nederlandse ondertitels, is er ook een Frans ondertitelspoor beschikbaar.

 

Rembrandt’s J’accuse staat in de originele 1,78:1 verhouding op de dvd en kent eveneens een vlekkeloze prent. Deze documentaire is enkel optioneel Nederlands te ondertitelen.  

 

  

GELUID
Het geluid staat in een Dolby Digital 5.1 track (448 kb/s) op dvd. Ook het geluidsspoor is van prima kwaliteit. De dialogen zijn goed verstaanbaar en worden helder door de twee frontspeakers verspreid. De sfeervolle en prachtige muziekscore van Wlodek Pawlik komt warm en met laag uit de speakers.  

 

 

 

EXTRA’S
Het menu van de dvd is prachtig geanimeerd vormgegeven, waarbij we op de achtergrond een fragment horen uit de al even schitterende muziekscore van Wlodek Pawlik. Via het hoofdmenu is het mogelijk de instellingen te veranderen, naar de hoofdstukindeling te gaan of de enige extra op dit schijfje, de originele bioscooptrailer, te starten. Daarnaast bevat deze uitgave ook nog een tweede disc, waarop de documentaire Rembrandt’s J’accuse, eveneens van Peter Greenaway, is vastgelegd. Dit schijfje herbergt tevens een proloog (5 minuten), waarin de karakters uit de Nachtwacht worden voorgesteld, en een drietal trailers.  

 

Rembrandt’s J’accuse:
2008, kleur, 88 minuten

 

In deze lange documentaire gaat regisseur en wetenschapper Peter Greenaway op onderzoek uit. Hij daagt de kijker uit de Nachtwacht nader te onderzoeken. Hij laat zien dat achter de rijke details van de 17e eeuwse schilderkunst vaak intrigerende verhalen schuilgaan. Greenaway schetst de context en achtergronden van de Nachtwacht en probeert de kijker te overtuigen dat er achter het schilderij een moordcomplot schuilgaat. Hiertoe verklaart hij de moord en de motieven van alle 34 karakters uit de Nachtwacht. Door deze uitgebreide blik op het schilderij krijgen we ook inzicht in het dagelijkse leven in Amsterdam in de 17e eeuw. Hoewel Greenaway’s gedachtegangen aanstekelijk zijn, schort er aan de presentatie en overtuigingskracht het één en ander. Allereerst is de documentaire in een vrij lelijke vorm gegoten – waarbij in kleine kaders in het beeld het hoofd van de spreker wordt afgebeeld – en is niet elke aantijging even sterk beargumenteerd. Desondanks biedt Rembrandt’s J’accuse een frisse blik op Rembrandt’s meest beroemde doek en is het portret interessant en bijzonder meeslepend. 

 

Waardering: ***

 

 

Speelduur
ca. 138 minuten
Distributie
Video Film Express
Release datum DVD
27 januari 2009
Verpakking
Keepcase
Regio
2
Beeld
Anamorphic 16:9 (2,35)
Geluid
Dolby Digital 5.1 – Engels
Ondertiteling
Nederlands
Frans
Extra’s
Disc 1:
Originele bioscooptrailer
Disc 2:
Film Rembrandt’s J’accuse (88 minuten)
Proloog
Trailers

 

Met dank aan Video Film Express voor het beschikbaar stellen van deze DVD ! 

 

4 gedachten over “Nightwatching – DVD-Recensie

  1. een vraagje.
    bevat de dvd-verpakking ook een bijsluiter.bijvoorbeeld een folder links in de binnenzijde van de verpakking?
    bij voorbaat mijndank voor uw antwoord.

  2. Ik geloof wel dat er een flyer met wat reclame in zat, maar dat weet ik niet meer zeker.

Reacties zijn gesloten.