web analytics

Wit Licht – DVD-Recensie

Reacties zijn gesloten

 

FILM
Op voorhand al bokst Wit Licht op tegen vele vooroordelen, een gevolg van de keuze voor Marco Borsato als een van de hoofdrolspelers. De messen zijn geslepen. Helaas voor de sceptici snoert de film eenieder de mond: Wit Licht is namelijk een avontuurlijke, aangrijpende en spannende film, die bijzonder volwassen in elkaar zit. En Marco Borsato? Die houdt zich goed staande tussen gelouterde namen als Thekla Reuten en Abby Mukiibi Nkaaga.

 

Wit Licht start, na een korte introductie, met de zoektocht van Eduard Zuiderwijk (Marco Borsato) naar Abu, het beste vriendje van zijn zoon. Abu (Andrew Kintu) werd tijdens een gewelddadige overval op een nabijgelegen dorp ontvoerd en met harde hand opgeleid tot kindsoldaat. Eduard besluit op zoek te gaan naar Abu en raakt zo langzamerhand steeds meer betrokken in de (internationale) strijd tegen de rebellenlegers. Hoewel de synopsis doet vermoeden dat we de film zullen beleven vanuit het oogpunt van Eduard en de film zodoende een onvervalst en clichématig avonturenepos zal zijn, is het tegendeel het geval. Wit Licht concentreert zich namelijk sterk op de pijnlijke situatie van kindsoldaten in Afrika. De sequenties waarin we getuige zijn van Eduard’s pogingen om Abu te vinden, zorgen zo voor een spannende en relevante afleiding, die de kijker even wat lucht verschaft.

 

Ondanks dat sceptici ons anders willen doen laten geloven, blijkt uit elk aspect van de film dat de bedoelingen van de makers oprecht zijn en dat de persoon Borsato van ondergeschikt belang is aan het verhaal van Wit Licht. Niet alleen Borsato stelt zich integer en bescheiden op, ook de film zelf legt de nadruk op datgene waar het daadwerkelijk om draait: de schrijnende situatie van de kindsoldaten in Afrika. Zonder moraliserend te werk te gaan, toont regisseur en scenarist Jean van de Velde interessante bespiegelingen omtrent de verhoudingen tussen Afrika en het Westen en de verschillen in levensopvattingen op beide continenten. Exemplarisch zijn de scènes waarin Eduard de dialoog aangaat met Valerie (Thekla Reuten), die een opvangkamp voor ex-kindsoldaten leidt, en rebellenleider Obeke (Abby Mukiibi Nkaaga).

 

De gesprekken die Eduard met deze twee personages voert, geven op een effectieve en krachtige wijze inzicht in de problematiek waarover de film verhaalt. Door de zuivere toon en genuanceerde invalshoek, blijven de gesprekken vrij van enige moraal en wordt het onderscheid tussen goed en kwaad minder eenduidig dan vooraf verondersteld. Omdat de dialogen bovendien steeds een behoorlijk tempo kennen en er door Van de Velde in vrijwel elke scène een extra spanningselement is toegevoegd, werken er verschillende lagen door elkaar.

 

 

 

Ook de film zelf is uit verschillende lagen opgebouwd, die door de bijzonder slimme montage effectief tot een krachtig geheel zijn gesmeed. Naast de aangrijpende hoofdmoot van het verhaal – de situatie van de kindsoldaten – en Eduards spannende en avontuurlijke zoektocht, speelt er nog een derde verhaallijn een belangrijke rol. Eduard, die in Afrika alles leek te bezitten wat zijn hart hem begeerde, heeft namelijk enkele jaren geleden plotseling afscheid moeten nemen van zijn vrouw (Ricky Koole).

 

Deze gebeurtenis vormt op verschillende manieren de drive die Eduard beweegt om in actie te komen. In knap gemonteerde flashbacks wordt het belang van deze gebeurtenis vervolgens verduidelijkt. Met oog voor een breed publiek durft Van de Velde het aan deze scènes een sterk melodramatisch karakter mee te geven, wat hem ongetwijfeld enige kritiek op zal leveren. Maar de regisseur weet de afwisseling tussen subtiel en aandoenlijk drama in de scènes over de kindsoldaten, spanning in de scènes met Eduard en het melodrama in de flashbacks dermate overtuigend en zelfbewust te combineren, dat er voor  het totaalplaatje alleen maar bewondering kan worden opgebracht.

 

Dit is niet in de laatste plaats te danken aan de oogverblindende cinematografie van Theo van de Sande. Met een dynamisch en suggestief oog weet hij de productie een grootse allure mee te geven, zonder daarbij het kleine detail uit het zicht te verliezen. Ook hier geldt dat grote, weidse shots en grootschalige scènes knap worden afgewisseld met pakkende close-ups en intieme momenten. Door een afwisselend kleurenpalet gaat er bovendien een extra kracht van de beelden uit. Van de Sande’s aanpak is to-the-point en zelfbewust, zoals alle crewleden de juiste balans hebben weten te vinden in het grootse geheel.

 

Ook de gevarieerde cast, die naast een aantal sterke professionals voornamelijk uit inheemse mensen zonder acteerervaring bestaat, weet de juiste snaar te raken. Vooral de jeugdige Afrikaanse acteurs maken indruk. En hoewel debutant Marco Borsato zeker geen groots acteur is, weet ook hij zich prima staande te houden naast reeds gevestigde namen als Thekla Reuten, Ricky Koole en Peter van den Begin. Wit Licht is zo een film die op elk front prima in elkaar zit, een sterke focus heeft en de kijker tegelijkertijd op veel verschillende gebieden weet te raken. De film is niet alleen aangrijpend en meeslepend, maar ook spannend en ontroerend.

 

Waardering: ****

 

 

ACHTERGRONDINFORMATIE
Voor een column over de vooringenomen houding van een deel van de Nederlandse critici betreffende Borsato en Wit Licht klik hier.

 

BEELD
Wit Licht werd prachtig gefotografeerd door Theo van de Sande. De film staat in de originele 2,35:1 verhouding anamorf op het schijfje. De beeldkwaliteit is uitstekend, met een prima scherpte en contrast en mooie, warme en natuurlijke kleuren. Niks op aan te merken. Op de momenten dat er Afrikaans of Engels gesproken wordt, is er een optioneel Nederlands ondertitelspoor aanwezig.

 

 

GELUID
Voor het geluid heeft de kijker de keuze uit een Dolby Digital 2.0 en 5.1 track. Tevens herbergt de dvd een DTS 5.1 track. Deze bespreking beperkt zich tot de twee laatstgenoemde tracks. Zoals we van een recente film mogen verwachten, zijn de tracks vrij van beschadigingen. De spreiding en dynamiek van zowel de DD 5.1 track, als die van het DTS 5.1 spoor zijn prima. Het DTS-spoor geniet echter de voorkeur, daar het geluid hier iets gedetailleerder en warmer klinkt. De dialogen zijn goed verstaanbaar en komen mooit uit de daarvoor bedoelde centerspeaker.  

 

 

EXTRA’S
Jammer genoeg kent deze dvd-uitgave weinig tot geen extra’s. Het schijfje bevat naast de film enkel de originele bioscooptrailer en een zeven minuten durende featurette, die wel een erg hoog War Child promotie gehalte heeft, over de belevenissen van kindsoldaten. Enkele acteurs vertellen over hun ervaringen met de problematiek. Laten we hopen dat er in de toekomst nog een special edition verschijnt, maar daarop onder meer de vervaardigde making of, audiocommentaar en de Cannes-cut van de film.

 

 

Speelduur
ca. 117 minuten
Distributie
Warner Home Entertainment
Release datum DVD
13 mei 2009
Verpakking
Keepcase
Regio
2
Beeld
Anomorphic 16:9 (2,35)
Geluid
Dolby Digital 2.0 – Nederlands
Dolby Digital 5.1 – Nederlands
DTS 5.1 – Nederlands
Ondertiteling
Nederlands
Extra’s
Originele bioscooptrailer
War Child: wat kun jij doen? – Acteurs aan het woord

 

Reacties zijn gesloten.