In 2006 verscheen Afblijven in de bioscopen, de eerste verfilming van een boek van schrijftster Carry Slee. De film werd een groot succes en moest dat jaar alleen Zwartboek en Kruistocht in Spijkerbroek voor laten gaan. Men rook geld en opnieuw werden producent Dave Schram en regisseuse Maria Peters gevraagd of ze ‘Timboektoe’ wilden verfilmen. Peters wilde echter even bijkomen van een druk jaar –  en is ook al druk doende met haar volgende film – waardoor echtgenoot Dave Schram in de regiestoel kroop. Peters schreef wel het scenario.

 

 

Geen twijfels
Timboektoe vertelt het verhaal van Isa en haar oudere broer Kars, wiens ouders een camping hebben gekocht in Frankrijk. Op het eerste gezicht zijn ze hier totaal niet blij mee, aangezien ze mee moeten verhuizen. Na verloop van tijd blijkt het allemaal wat minder erg dan gedacht, zeker als Isa de knappe Jules – een half Nederlandse jongen – ontmoet. Wanneer de camping van Isa’s ouders een beetje begint te draaien, blijkt er vlak in de buurt een veel sjiekere camping te worden geopend, met een wel hele nare eigenaar.

 

Meteen kan gezegd worden dat Timboektoe een vreemde film is. Niet “David Lynch-vreemd” – alhoewel er wel een kastscène inzit die even aan Lynch’s Blue Velvet doet denken – maar wel op andere fronten. Timboektoe lijkt duidelijk voor een wat kleinere doelgroep te zijn geschreven dan de vorige Carry Slee verfilming. Vooral de dialogen laten geen kans onbenut om alles tot de laatste snik piekfijn uit te leggen, zodat niemand met eventuele twijfels blijft zitten. Deze extreme mate van ‘uitleggerigheid’ gaat je als kijker vanaf het begin al storen. Zeker omdat het vaak makkelijk op een filmische manier opgelost had kunnen worden. Technisch gezien is er overigens niet zo veel mis met de film.

 

Overvol
Qua thematiek hield Afblijven zich voornamelijk bij het “Don’t-do-drugs”-moraaltje. Timboektoe heeft echter vele thema’s die het aan wil kaarten. Op bepaalde vlakken is dit een verbetering, aangezien de moraal er in Afblijven – net als in het boek –  net iets te veel ingeramd werd. Bij vlagen gebeurt dat hier ook, maar gelukkig iets subtieler. Toch heeft Peters met haar script wat te veel hooi op de vork genomen. Ze probeert te veel thema’s en verhaallijnen uit het boek in de film te stoppen, waardoor niet elke verhaallijn de aandacht krijgt die hij verdient. Met name naar het einde toe is het jammer dat er zoveel kleine zijtakken in het verhaal afgerond moeten worden, waardoor je hier en daar enigszins onbevredigd achter blijft. Het is goed bedoeld, maar Timboektoe wil gewoon té veel vertellen.

 

Luchtig
Zoals al eerder gezegd is Timboektoe op sommige fronten een vreemde film. Waar de film in de ene scènes dialogen veel te letterlijk neemt en veel te veel wordt uitgelegd, worden andere scènes op een minder kinderlijke manier aangepakt en lijken de problemen allemaal iets onderhuidser te zitten; er wordt minder uitgesproken. Echt serieus wordt het echter nergens, alles is luchtig en als het dat nog niet is, wordt het dat wel. Slechts even lijkt de film een andere, meer grimmige toon aan te slaan – wanneer de campingbaas een brand sticht – maar helaas wordt deze sequentie al snel op een kinderlijk Bassie & Adriaan niveau uitgewerkt.

 

 

Sterke cast
Qua cast heeft regisseur Dave Schram het goed voor elkaar. Waar er bij Afblijven over sommige acteurs nog wel eens wat te morren viel, is in Timboektoe de cast over de gehele linie erg sterk. Vooral debutante Bo Maerten (Isa), die bij vlagen doet denken aan de Amerikaanse rising star Jessica Biel, acteert met veel gemak, zeker in de scènes die ze samen met Willem Voogd (Jules) speelt. De onderlinge chemie is uitstekend.

 

Waar op het eerste gezicht de vrienden van Isa’s broer Kars (Mees Pijnenburg) ietwat karikaturaal ogen, blijkt dit na verloop van tijd echter meer een meerwaarde dan storende factor te zijn; uiteindelijk werken ze zelfs op je lachspieren. Eén klein minpuntje is de veel te stereotype ‘slechterik’, de rivaliserende campingbaas. Een kleine smet op een verder (verrassend) sterke cast. Jammer dat het script – net als bij Afblijven, ook van Peters – velen gebreken kent. Timboektoe is een film vol met goede bedoelingen, maar deze worden helaas maar mondjesmaat ingelost, waardoor het maar bij vlagen écht bekoort. 

 

Waardering:
**

 

 Timboektoe (2007)
 Regie: Dave Schram
 Scenario: Maria Peters
 Producent: Maria Peters, Dave Schram, Hans Pos
 Camera: Hein Groot
 Muziek: Maarten Spruijt, Fred Vogels
 Montage: Ot Louw
 Met: Bo Maerten, Willem Voogd, Mees Peijnenburg, Geza Weisz, Marcel Hensema, Esmée de la Bretonière, e.v.a.
 Taal: Nederlands
 Duur van de film: 110 minuten / Kleur
 Te zien vanaf: 4 oktober 2007