“Uitstekend spel, rommelig einde”
Koos durft niet te duiken in het zwembad. Hij heeft niet zulke lange zwembenen, zoals zijn vader en zijn opa die wel hebben. En die panfluitindianen bij de supermarkt lijken meer op Koos dan zijn eigen vader. Koos komt dan ook niet uit de buik van zijn moeder, maar uit het vliegtuig. Koos is een Indiaan uit Peru.
Vragen
Regisseuse Ineke Houtman gaat na Stille Nacht (2004) weer terug naar het genre waar ze succes mee oogstte: de kinderfilm. De Indiaan behandelt de problemen die met een adoptie kunnen ontstaan; op een bepaalde leeftijd zijn kinderen zo ver dat ze vragen gaan stellen. Waar kom ik vandaan en wie zijn mijn echte ouders? De zevenjarige Koos is hier al behoorlijk vroeg mee en is dan ook behoorlijk wijs voor zijn leeftijd. Op deze manier is de film zowel voor jong als oud uitermate geschikt; de kinderen kunnen de basisproblemen van Koos uitstekend begrijpen en de ouders die met hun kroost mee gaan, zullen de diepere lagen beter kunnen bevatten.
Charme
Hoofdpersonage Koos (Matthias den Besten) heeft de dankbare taak een groot gedeelte van de film te dragen. Bijgestaan door de sterke voice-over – geschreven door Tamara Bos (het scenario zelf is afkomstig van Nynke Klompmaker) – slaagt hij hier bovengemiddeld in. Maar Den Besten hoeft het gelukkig niet alleen te doen. Bastiaan Ragas doet het niet onfortuinlijk als vader, een ruwe bolster die van motorrijden houdt, wordt bijgestaan door Angelique de Bruijne – een actrice die helaas te weinig te bewonderen is in Nederlandse films en series – als zijn vrouw. Het is echter vooral Hans Dagelet die boven iedereen uitsteekt. Als opa van Koos en buitenstaander in het gezin zorgt hij voor een klankbord bij Koos en weet hij met een jongensachtige charme zowel Koos als de kijker voor zich te winnen.
Toevalligheden
Het is echter jammer dat de film tijdens zijn climax een beetje rommelig wordt. Dit zal de kinderen hoogstwaarschijnlijk niet opvallen, maar dit gedeelte wordt net wat te vlug vertelt en hangt van te veel toevalligheden aan elkaar om daadwerkelijk te bekoren. Buiten het einde is De Indiaan een uitstekende film, die op een doeltreffende manier om gaat met adoptie en de geboorte van een nieuw kindje. Waar Morrison krijgt een Zusje (2008) zich enkel richtte op de allerkleinsten, kan met De Indiaan het hele gezin naar de bioscoop.
Waardering: *** half
De Indiaan (2009) Regie: Ineke Houtman Scenario: Nynke Klompmaker Producent: Burny Bos, Michiel de Rooij en Sabine Veenendaal (Bos Bros.) Leontine Petit en Joost de Vries (Lemming Film) Camera: Sander Snoep Muziek: Chrisnanne Wiegel, Melcher Meirmans en Merlijn Snitker Montage: Elsbeth Kasteel Met: Matthias den Besten, Bastiaan Ragas, Angelique de Bruijne, Hans Dagelet, Claire Lapadu, David Verbaas e.v.a. Taal: Nederlands Duur van de film: 75 minuten / Kleur Te zien vanaf : 9 augustus 2009 |
Wij hebben de film nu 2 x gezien. Complimenten voor deze film! We zijn er heel blij mee dat er aandacht is besteed aan een film over adoptie. Hoewel niet helemaal representatief voor adoptieouders anno 2009 en ook niet helemaal voor Peru vinden we dat de makers erin geslaagd zijn een ontroerende film te maken over een mooi thema dat je raakt. Ik ben zelf moeder van een zoontje uit Peru en een biologische zoon, dus wij hebben een zelfde soort gezinssituatie. Sommige dingen werden herkend door onze kinderen. En de wens om af te reizen naar Peru is weer aangewakkerd.