“Meeslepend spektakelstuk mist diepgang”

Films over de Tweede Wereldoorlog worden in Nederland met enige regelmaat gemaakt, maar over de grootste na-oorlogse ramp in ons land, de watersnoodramp van 1953, moesten we het tot nu toe enkel stellen met een een aantal documentaires. Daar komt nu verandering in met het meeslepende spektakelstuk De Storm van regisseur Ben Sombogaart (De Tweeling, Bride Flight).

Miljoenenproductie
Ruim 6,3 miljoen euro kostte het om de jaren vijftig, de verwoestende vloedgolf en haar verstrekkende gevolgen in beeld te brengen. Een bedrag waar doorgaands zo’n vier Nederlandse speelfilms voor worden vervaardigd. Het grootse onderwerp, de grootschalige locaties en de geavanceerde digitale technieken om de ramp realistisch over te doen laten komen vroegen echter om een ruim budget. Hoewel 6,3 miljoen relatief weinig is voor een film van dergelijke proporties, durfde het producentenduo Nijenhuis en De Levita het wel aan. Onder de bezielende regie van Ben Sombogaart, die eerder miljoenenproducties als De Tweeling (2002), Kruistocht in Spijkerbroek (2006) en Bride Flight (2008) maakte, is De Storm een prima film geworden, die echter ook haar gebreken kent.

Overweldigend
Rik Launspach en Marjolein Beumer schreven het verhaal van de achttienjarige boerendochter Julia (Sylvia Hoeks) die zwanger raakt van haar vriendje. In het conservatieve Zeeuwse dorpje roept dit de nodige weerstand op. Ook Julia’s vader (Dirk Roofthooft) heeft moeite met de situatie. Wanneer het water stijgt en plots verwoestend uithaalt, valt de familie, zoals zovele, uiteen. Julia blijft achter met haar baby, die ze voor de veiligheid in een stevige koffer op een hoge plaats opbergt. Als de situatie onhoudbaar wordt, wordt ze gered door luchtmachtsergeant Aldo (Barry Atsma), haar baby in het water achterlatend. Voor Julia begint wederom een nieuwe strijd; de (eenzame) zoektocht naar haar baby.

De openingssequentie van De Storm is visueel overweldigend. Vanaf het ruim een halve minuut durende openingsshot – waarin de camera heen en weer zwenkt over een ruwe zee – tot en met de beelden van de ramp overdonderen Sombogaart en zijn crew de kijker. De dreiging en vernietigende kracht die van het water uitgaan wordt voelbaar. Naast de uitstekende digitale effecten zijn hiervoor ook de prachtige, veelal fysieke cinematografie en het rauwe production-design verantwoordelijk.

Acteergeweld
Ook qua spel valt er weinig op De Storm aan te merken. Sylvia Hoeks maakt indruk in de rol van doortastende Julia en brengt de moede- en machteloosheid waarmee ze kampt overtuigend over.  Ze is zowel kwetsbaar als (over)moedig en deinst nergens voor terug. Barry Atsma voorziet haar van sterk tegenspel. De meeste indruk maakt echter de Vlaamse acteur Dirk Roofthooft als vader van Julia. In de paar scènes die hij krijgt zet hij op onnavolgbare wijze een door zijn omgeving en de gebeurtenissen gemankeerde man neer en balanceert hij subliem op het dunne koord tussen afstandelijkheid en vaderlijke warmte.

Inleving
Hoewel De Storm de volle speelduur weet te boeien en de kijker visueel weet mee te slepen, ontbreekt het de film aan een zorgvuldige opbouw die het hoofdkarakter van een stevige achtergrond voorziet en is de plot niet bijster origineel. De introductie van de hoofdkarakters verloopt grotendeels tijdens een feest in het dorp in de eerste tien minuten, waarna direct de storm losbarst. Deze introductie blijft grotendeels steken in clichématige afgewende blikken en verbale verwijzingen. Juist een epos als deze film is gebaat bij (en verdient) een meer diepgaande (karakter)opbouw, waardoor inleving in het hoofdpersonage vergemakkelijkt wordt.

Wanneer de storm vervolgens is gaan liggen, blijft slechts één verhaallijn over; de zoektocht van Julia naar haar verloren baby. De tocht kent echter weinig verrassingen en de wat dunne zijlijntjes in het verhaal – Julia en haar redder groeien langzaam naar elkaar toe terwijl de dorpsbewoners haar met argwaan bekijken – weten ook nimmer echt te overtuigen. Deze tekortkomingen maken van De Storm geen indrukwekkend meesterwerk, maar een technisch prima verzorgde en voortdurend boeiende film waarin Sombogaart voor de zoveelste maal zijn vakmanschap bewijst.

Waardering: *** half

De Storm (2009) Regie: Ben Sombogaart Scenario: Marjolein Beumer, Rik Launspach Producent: Alain De Levita, Johan Nijenhuis Camera: Piotr Kukla Muziek: Fons Merkies Montage: Herman P. Koerts Met: Sylvia Hoeks, Barry Atsma, Dirk Roofthooft, Katja Herbers, Monic Hendrickx, e.v.a. Taal: Nederlands Duur van de film: 91 minuten / Kleur Te zien vanaf : 17 september