web analytics

Happy End

Reacties zijn gesloten

“Hoogtepunt uit het drieluik”

Het is inmiddels 20 jaar geleden dat Frans Weisz het familiedrama Leedvermaak maakte. Het werd het eerste deel van een drieluik, dat nu wordt afgesloten met Happy End. De cast bleef onveranderd, waardoor de trilogie een unicum in de Nederlandse film is geworden. Veel meer dan dat is het helaas niet.

Herhaling
Happy End volgt nog steeds getrouw een joodse familie op de voet. In de trilogie verschuift het accent steeds naar een jongere generatie: van de overlevenden van concentratiekampen in Leedvermaak (1989), naar hun kinderen in Qui Vive (2001), en hun kinderen in Happy End. Met een stervend familielid op de achtergrond proberen de ouderen in deze laatste film de jongeren ervan te overtuigen dat hun leven als joodse nakomelingen niet vanzelfsprekend is.

De personages in Happy End verschillen nog steeds vaak in hun levensopvattingen, waardoor de nodige spanningen ontstaan. De familieconflicten en ruzies blijven helaas weer aan de oppervlakte, doordat de personages (en hun kinderen) altijd dezelfde karaktertrekken vertonen. Dat gaat vervelen in een derde film over dezelfde familie.

Overtuigend
Toch moet gezegd worden dat juist door zo dicht bij de personages te blijven, de acteurs optimaal de ruimte krijgen om te overtuigen. Het spel van rasacteurs als Pierre Bokma, Kitty Courbois en Catherine ten Bruggecate tilt de film ver boven het soap-niveau uit. Rijk de Gooyer, die in de vorige films nog een cynische en tierende dronkaard speelde, spreekt nu geen woord meer (de acteur lijdt aan afasie). Dat is eerst een vreemde gewaarwording, maar al snel blijkt dat hij ook met een aantal blikken nog steeds nadrukkelijk aanwezig kan zijn.

Het totaalplaatje van de drie films is vermoeiend door de herhaling van conflicten, maar interessant door de fysieke veranderingen die de acteurs hebben doorgemaakt. Hun gelaten worden nadrukkelijker en krachtiger, waardoor Happy End als een hoogtepunt uit het drieluik gezien kan worden. Zonder de voorgaande films blijft er echter weinig over.

Happy End (2009)
Regie: Frans Weisz
Scenario: Judith Herzberg
Cast: Pierre Bokma, Edwin de Vries, Catherine ten Bruggencate, Sophie van Winden, e.v.a.
Producent: Hans de Weers en Reinout Oerlemans
Camera: Richard van Oosterhout
Montage: Michiel Reichwein
Muziek: Fons Merkies
Taal: Nederlands
Duur van de film: 90 minuten

Reacties zijn gesloten.