web analytics

Janine

Reacties zijn gesloten

Drie jaar lang volgde regisseur Paul Cohen de violiste Janine Jansen. Hij zag haar vele bergen beklimmen, maar eindigen in een diep dal.

Fysiek
Dat vioolspelen een bijzonder fysiek en intens beroep is, blijkt al uit de openingsscène van de documentaire Janine. Janine Jansen, een van ’s werelds meest beroemde violisten, gaat helemaal op in de muziek. Ze beweegt van links naar rechts. In haar hoofd, in haar hele lichaam, wordt een flinke inspanning geleverd.

Samen met de drukte die het sterrenleven met zich meebrengt, moest dat wel eens misgaan. En dat ging het ook. Inmiddels is Jansen overwerkt en moet ze op dringend advies van haar artsen rust houden. Regisseur Paul Cohen volgde de violiste in de drie jaar hieraan voorafgaand en sprak met collega’s en vrienden. Noodgedwongen wellicht, want Jansen bleek niet al te spraakzaam.

Tweeslachtig
Janine maakt indruk op de momenten dat we de hoofdpersoon zelf aan het werk zien. Vol overgave, passie en met een ongelooflijk talent. Even kruipen we in haar hoofd en voelen we wat haar drijft. Minder intens zijn de scènes eromheen, waarin anderen praten over Jansen, zowel persoonlijk als professioneel.  Het zorgt voor een tweeslachtig geheel, dat boeiend is, maar zelden echt indruk achterlaat.

Waardering: ***

Janine (2010)
Regie
: Paul Cohen
Scenario: Paul Cohen
Camera: Paul Cohen
Montage: Gys Zevenbergen
Producent: Lennart Pijnenborg
Speelduur: 90 minuten / Kleur
Te zien vanaf: 7 oktober 2010