Jimmy Rosenberg werd geboren op 10 april 1980 in een zigeunerkamp te Asten. Al op jonge leeftijd speelt hij op zijn gitaar de sterren van de hemel. Op tienjarige leeftijd is hij te zien in de documentaire Django’s Legacy en nog geen jaar later heeft hij zijn eerste Nederlandse televisieoptreden achter de rug. Alles lijkt hem voor de wind te gaan, tot zijn vader in 1998 wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf van vijftien jaar. Jimmy raakt verslaafd aan de drugs en zijn internationale megacontract met Sony wordt in 2001 ontbonden. Nu vecht hij al jaren tegen zichzelf en tegen het verleden. Documentairemaker Jeroen Berkvens volgde Jimmy en zijn vader in de voorbije jaren en levert met Jimmy Rosenberg – de Vader, de Zoon & het Talent een interessante en aangrijpende documentaire af. 

 

 

 

Jimmy Rosenberg
Hij leek een gouden toekomst tegemoet te gaan. Jimmy Rosenberg: een wonderkind. Hij hoefde maar een melodie te horen en hij kom hem vrijwel direct naspelen op zijn geliefde gitaar. Al op twaalfjarige leeftijd werd hij door zowel in- als outsiders gezien als de gedoodverfde opvolger van de legendarische artiest Django Reinhardt. Drie jaar later biedt een van de grootste platenmaatschappijen ter wereld, Sony, hem een miljoenencontract aan. Niet veel later wordt zijn vader opgepakt en veroordeeld voor de moord op zijn schoonzoon. Het leven van de familie Rosenberg valt uit elkaar. De leider van de familie, de man die de eindjes bij elkaar hield, zit voor lange tijd achter slot en grendel. Jimmy grijpt naar de heroïne en als in 2001 zijn verslaving openbaar wordt, verbreekt Sony het contract. De vele miljoenen die Jimmy inmiddels heeft verdiend, worden binnen no-time uitgegeven aan van alles en nog wat.

 

De afgelopen jaren volgde Berkvens het wel en wee van de familie, met grote nadruk op dat van Jimmy en zijn vader. Zijn vader, die de tijd in de gevangenis doorbrengt met in zijn achterhoofd de vurige wil en wens zijn zoon weer op het rechte pad te brengen wanneer hij eindelijk vrij komt. Jimmy brengt zijn tijd ondertussen door in klinieken, inrichtingen en bij familie.

 

Jeroen Berkvens volgt in zijn kenmerkende, indringende stijl Jimmy en diens vader. Berkvens schetst een integer en sober beeld van de familie en de achtergrond van Jimmy. Op de rand van zijn bed in een Belgische kliniek speelt Jimmy nog steeds passioneel gitaar en legt hij al zijn emoties en gevoelens in zijn spel.

 

Passie en emotie
Berkvens maakt deze intense emotie voelbaar door de passionele bewegingen van Jimmy’s vingers te volgen en observeren. Afwisselend zien we beelden van de gesloten en dromerige ogen van een tegelijkertijd intens gelukkige en intens ongelukkige artiest, die de grip op zijn leven is verloren en deze wanhopig probeert te herpakken. De camera zit dicht op de huid van Jimmy en kruipt er bijna onder.

 

De beelden van de gesprekken die Berkvens de afgelopen jaren voerde met de twee hoofdpersonen worden afgewisseld met archiefbeelden van een jonge Jimmy die optreedt in televisieshows of als gastmuzikant opereert bij concerten van grote muzikanten. Op deze beelden is al goed te zien dat Jimmy een bijzonder gevoelig persoon is. Hij is aardig, sympathiek en aandoenlijk. Hij stottert, is vriendelijk en lacht veel. Op een aantal momenten blijkt echter ook duidelijk zijn eigenzinnige en eigenwijze kant. Dit tweeslachtige gevoel krijg je ook wanneer je de gesprekken uit het heden beluistert en bekijkt. Jimmy is van nature een goed mens, heeft een hart van goud, maar in zijn hoofd gaat er nog wel eens iets mis. Je hebt constant het gevoel dat hij balanceert op het randje van de afgrond. Hij wil zo ontzettend graag weer kunnen spelen, zijn leven geven voor de muziek, maar hij is nog steeds de regie over zijn leven kwijt en heeft de kracht nog niet om deze te herpakken.

 

 

Totaalplaatje
Berkvens speelt tevens een spel met licht en donker en betrekt de kijker op deze manier actief bij zijn zoektocht naar de gevoelens, emoties en achtergronden van de personen. Door het tonen van enkel een silhouet laat hij de kijker Jimmy en zijn vader zelf aftasten en doorgronden. Hij laat de kijker meewerken de gaten in te vullen en sleept hem mee in het leven van zowel vader als zoon. Het duurt relatief lang voor je een totaalshot ziet van de twee en in die tussentijd heb je als kijker zelf een ruwe totaalschets gemaakt. Berkvens kneedt en vormt dit beeld daarna op zijn eigen oprechte manier, waardoor de laatste vijftien minuten van de documentaire je bij de strot grijpen en doen laten beseffen hoe zeer je door Berkvens bent meegezogen in de leefwereld van Macky, maar vooral Jimmy Rosenberg. 

 

Waardering:
****

 

 Jimmy Rosenberg – de Vader, de Zoon & het Talent (2006)
 Regie: Jeroen Berkvens
 Producent: Frank de Jonge
 Camera: Ton Peters
 Muziek: Marc Lizier, Jimmy Rosenberg
 Montage: Gys Zevenbergen
 Met: Jimmy Rosenberg, Macky Rosenberg, e.v.a.
 Taal: Nederlands
 Duur van de film:  77 minuten / Kleur / Zwart-wit
 Distributie: Cinema Delicatessen
 Te zien vanaf: 8 maart 2007