web analytics

Le Maryaj Lenglensou

Reacties zijn gesloten

“traag portret over een voor de kijker onaantastbare passie”

 

Regisseur Hans Fels maakte twee jaar geleden de aangrijpende documentaire Hans van Mierlo, wat ik nog steeds te schrijven droom over – hoe kan het ook anders – ex-politicus Hans van Mierlo. Wat Fels in die documentaire wel lukte, lukt hem in Le Maryaj Lenglensou allemaal niet. De documentaire is niet alleen emotieloos, maar ook bijzonder traag en veel te lang. 

 

 

Armoede
Haïti, gelegen op een schitterend eiland in de Caribische zee. Het grootste deel van de bevolking stamt af van Afrikaanse slaven, die in de achttiende eeuw naar het land werden gevoerd door de Franse koloniale regering. Sinds de officiële onafhankelijkheidsverklaring op 1 januari 1804 heeft het land nimmer rijkdom gekend. Vandaag de dag is Haïti zelfs het armste land op het westelijk halfrond en werken er bijna een half miljoen kinderen als slaven.

 

Het is misschien wel met name hierdoor waarom regisseur Hans Fels zich aangetrokken voelt tot Haïti en haar inwoners. Want ondanks deze barre leefomstandigheden proberen de Haïtianen er het beste van te maken. Fels kijkt dan ook door het negatieve imago van het land heen en ziet de Haïtianen als een volk van levenskunstenaars. De kans om dit te tonen krijgt men door de heersende armoede echter vrijwel niet. Zo schreef de lokale componist Raoul Labuchin een operavoorstelling, die eerste in Haïti ooit zou worden, maar werd deze nimmer voltooid.

 

Bloedbruiloft
Gefascineerd door de artistieke kwaliteiten van de bevolking en tegelijkertijd de onmacht om hier op een creatieve wijze mee om te gaan, ondernam Hans Fels een poging om deze opera, met de naam ‘Le Maryaj Lenglensou’ (De Bloedbruiloft), toch te realiseren. En met succes. Op initiatief van de documentairemaker en met financiële steun van de Nederlandse Stichting Doen werd de opera in 2006 alsnog uitgevoerd.

 

 

Afstand
Ondanks dit op papier aardige gegeven, komt de documentaire nergens van de grond. Na een inleiding, waarin een voice-over (ingesproken door de regisseur zelf) kort informatie geeft over de geschiedenis van Haïti, rust Le Maryaj Lenglensou voor de rest louter op beelden. Vaak zijn dit prachtige beelden van de pittoreske omgevingen, met een ruw, bergachtig landschap, die fel  contrasteren met de armoede en het onrecht die in Haïti heersen. Een reeks mooie plaatjes maken echter nog geen sterke film, want inhoudelijk is de documentaire weinig opzienbarend. De filmmaker volgt de totstandkoming van de opera, van de allereerste audities tot en met de tournee over het eiland. De keuze om geen voice-over of interviews in de documentaire te verwerken siert Fels en tekent zijn oprechte en integere bedoelingen, maar zorgt er wel voor dat de beelden een enorme zeggingskracht dienen te hebben wil de kijker zich betrokken voelen met het geheel. Helaas is dit niet het geval en blijft Le Maryaj Lenglensou afstandelijk, zelfs wanneer de camera zich richt op de waterige ogen van de componist die eindelijk, na vele pogingen en verstreken jaren verder, zijn opera voor de eerste keer ziet worden opgevoerd.

 

Waardering: **

 

Le Maryaj Lenglensou (2007)
Regie:
Hans Fels
Producent: René Mendel, Interakt
Camera: Hans Fels
Muziek: Ipharès Blain
Montage: Jan Overweg
Met: Monette Alcin, Nadège Dugravil, Fabienne Denis, e.v.a.
Taal: Kreyòl, Nederlands
Duur van de film:  93 minuten / Kleur
Distributie: Cinema Delicatessen
Te zien vanaf: 27 maart 2008