De film Shouf Shouf Habibi! zorgde begin 2004 voor de introductie van een nieuw genre in de Nederlandse filmwereld: de multiculti-komedie. Hoewel een dergelijk genre in het buitenland al een aantal decennia floreert, is het in Nederland maar angstvallig stil. Daar moet verandering komen, vindt regisseur Martin Koolhoven. Met ‘N Beetje Verliefd maakt Koolhoven, na Het Schnitzelparadijs, alweer zijn tweede multiculti-komedie in twee jaar tijd. Dat Het Schnitzelparadijs zijn eerste commerciële succes betekende, zal daar ongetwijfeld ook een rol in hebben gespeeld.

Andere koers
Martin Koolhoven debuteerde in 2001 in de bioscoop met het mysterieuze drama AmnesiA. Nog datzelfde jaar was zijn tweede bioscoopfilm De Grot op het grote doek te bewonderen. Beide films trokken niet veel publiek, maar werden door de critici enthousiast onthaald. Ook Het Zuiden onderging eenzelfde lot. Op zoek naar commercieel succes sloeg Koolhoven vervolgens een andere weg in. Gevolg was onder andere de frisse en vlotte verfilming van Het Schnitzelparadijs, een film over een jonge Marokkaan die verliefd wordt op de dochter van zijn bazin. Deze multiculti-komedie werd een groot commercieel succes. Met ‘N Beetje Verliefd gaat Koolhoven verder op de ingeslagen weg.

In ‘N Beetje Verliefd volgen we de weduwnaar Thijs en zijn kleinzoon Omar. Beide zijn ’n beetje verliefd, maar krijgen daarbij te maken met allerlei (kleine) problemen. Samen proberen ze elkaar te helpen om deze problemen te overwinnen.

De film begint veelbelovend en erg komisch. We zien een proloog waarin het verhaal op een kolderieke manier wordt ingeleid en de karakters in een gemoedelijk tempo aan de kijker worden voorgesteld. Na de minstens zo leuke en originele begintitels begint het verhaal daadwerkelijk en zien we hoe het Thijs en Omar vergaat in hun worsteling met het leven, de liefde en hun naasten.

Comeback en debuut
Ad van Kempen geeft op warme en vertrouwde wijze gestalte aan Thijs, die zich gevangen voelt in de wereld die zijn dochters hem opdringen. Zijn levenslustige kleinzoon Omar, enthousiast gespeeld door de jonge debutant Yes-R, helpt Thijs te ontsnappen uit deze wereld door een date voor hem te regelen. Gewapend met adviezen van zijn kleinzoon (Tip 1: laat haar praten. Tip 2: Laat haar nog meer praten. Tip 3: Laat haar nog meer praten en praat een klein beetje mee.), die daarna tijdelijk van het toneel verdwijnt, gaat Thijs op pad naar zijn Vlaamse date Jacky. Achteloos gaat deze Vlaamse dame door het leven en verslindt ze de ene na de andere man. Haar karakter wordt helemaal duidelijk wanneer ze opgewekt opmerkt dat Thijs alweer haar dertiende date is … nadat haar vijfde huwelijk nog niet zo lang geleden ten einde kwam. Jacky wordt zeer vlot gespeeld door Geert de Jong, die hiermee na een afwezigheid van tien jaar een geslaagde comeback maakt op het witte doek. Thijs en Jacky hebben, voornamelijk op de dansvloer, de tijd van hun leven en een huwelijk wordt al snel gepland. Dit tot groot ongenoegen van de twee dochters van Thijs.

De twee dochters hebben al genoeg aan hun hoofd en vinden het maar niks dat hun vader zich zo druk maakt op de dansvloer. Zeker niet omdat hij regelmatig op controle moet komen vanwege zijn niet al te sterke lichamelijke gesteldheid. Voorzichtigheid geboden dus en proberen om ‘papa’ op andere gedachten te brengen. Sociaal als ze zijn nemen ze hun eigen problemen mee naar het huis van hun vader en worstelen ze er daar mee verder. Vonne (Plien van Bennekom) ligt constant overhoop met haar man Tarik en de gefrustreerde therapeute Aafke (uitstekend gespeeld door Tjitske Reidinga) kan er maar moeilijk mee leven dat ze zonder vriend zit.

Het generatieverschil tussen Thijs en Omar leidt tot een aantal hartverwarmende scènes, waarin er tevens genoeg te lachen valt. Dit laatste is voornamelijk de verdienste van scenarist Maarten Lebens, die -vooral in het begin- voor veel vlotte en komische dialogen zorgt. Gecombineerd met de altijd sterke regie van Koolhoven blijft het tempo hierdoor vrij hoog. Toch weten de twee het tempo er niet de hele tijd in te houden en dit is vooral te wijten aan de gekozen vertelstructuur.

Worsteling
De worsteling van de personages met hun eigen leven gaat gepaard met een worsteling van de makers. Waar Omar in de introductie nog een van de smaakmakers was en bovendien nuttig voor het verhaal, voelt zijn latere en plotselinge comeback in de film aan als een onderbreking. Hierdoor levert de film behoorlijk wat van zijn snelheid in en is het in het middenstuk soms even doorbijten. Daarnaast vervalt het scenario na een tijdje al snel in herhaling en is het geheel op vrijwel elk gebied weinig verfrissend of vernieuwend. Richting het einde krabbelt de film weer wat overeind en zijn er leuke gastrollen van de Schippers van de Kameleon en een hilarisch stil optreden van Jacques d’Ancona als corrupt jurylid.

Volgende stap
Met ‘N Beetje Verliefd maakt Koolhoven een weinig originele film die het naast het goede acteerwerk vooral moet hebben van een aantal komische situaties en dialogen. Dat de film weinig origineel uit de hoek komt, heeft veel te maken met het voorspelbare en op momenten stroeve scenario van Maarten Lebens. Ook ontbreken de frisheid en het speelse karakter van Koolhovens eerste multiculti-komedie Het Schnitzelparadijs volledig, waardoor het geheel wel erg braaf blijft. Te lachen valt er nog genoeg en door de relatief korte speelduur houdt Koolhoven de verveling slim buiten de deur, maar blijkt wel duidelijk dat hij dit genre (voorlopig) even moet laten voor wat het is. Hoog tijd dus voor een volgende stap in zijn carrière. Hopelijk een stap die hem weer op het meer artistieke en persoonlijke vlak zet.

Waardering:
***

‘N Beetje Verliefd (2006)
Regie: Martin Koolhoven
Scenario: Maarten Lebens
Producent: Waterland Film & TV
Camera: Menno Westendorp
Muziek: Martijn Schimmer, Yes-R
Met: Ad van Kempen, Geert de Jong, Yes-R, Tjitske Reidinga, Plien van Bennekom, Sabri Saad El-Hamus, e.v.a.
Taal: Nederlands
Duur van de film: 85 minuten / Kleur
Distributie: RCV Entertainment
Te zien vanaf: 14 december