Aangekomen in Ghana, hoort regisseur Kees Brienen dat zijn vriend is overleden. Samen zouden ze de zonsverduistering in beeld brengen, maar in plaats daarvan krijgt hij een schokkend welkom. De tocht om het lichaam op te halen voert hem naar een afgelegen dorp. Deze gebeurtenis maakte zo’n indruk op Brienen, dat hij besloot er een speelfilm over te maken: Dead Body Welcome. 

Een meditatieve roadmovie
De film wordt omschreven als een meditatieve roadmovie, en dat is precies wat het is. Dead Body Welcome is gebaseerd op Brienens reis en zoektocht naar het lichaam van zijn overleden vriend Jeroen de Rijke (Richy). Het nieuws overdondert Brienen, waarna hij in verdoofde staat het lichaam moet ophalen en van alles moet regelen. Gedurende de reis naar een afgelegen dorpje ontmoet hij verschillende inwoners die hem helpen de gebeurtenis een plaats te geven.

Speelfilm of documentaire?
Dead Body Welcome is het speelfilmdebuut van Kees Brienen, waarin hij zelf – wegens budgettaire redenen – de hoofdrol speelt. Het openingsbeeld spreekt boekdelen: we zien een gebroken en geschokte man die het verlies van zijn vriend een plek probeert te geven. Dat Brienen de hoofdrol speelt in een verhaal dat gebaseerd is op en vermengd is met ware gebeurtenissen uit zijn leven, zorgt voor een dunne grens tussen feit en fictie. De filmstijl ondersteunt dit, door de weinige dialogen en (prachtige) sfeerbeelden van India. Als een voyeur kijk je mee naar impressies van de (verdoofde) gemoedstoestand van Brienen, zonder ook maar enig commentaar of wetende wat er zich daadwerkelijk in hem afspeelt. Het lijkt alsof Brienen alles opnieuw beleeft en dat is bijzonder om te zien. Helaas is het ‘verhaal’ zo op hem en zijn innerlijke ervaring gefocust, dat je als kijker vreemd genoeg het gevoel hebt ver van zijn belevingswereld af te staan.

Contrast
Het contrast van het drukke leven in de stad tegenover het rustige leven in de bergen past goed bij de gemoedstoestand van Brienen. Je ziet hoe hij alle hectiek en ongeloof over de gebeurtenis een plek probeert te geven. Verschillende inwoners geven hem hierbij inzicht, doordat hij gesprekken met hen aangaat over hoe zij omgaan met verlies. De film zelf is een contrast op zich: prachtige beelden van India worden afgewisseld met de harde realiteit van de dood. Jammer genoeg voelt het aan alsof de film geen duidelijke keuze maakt tussen het weergeven van de persoonlijke (psychologische) reis van Brienen en het tonen van het prachtige India.

Dead Body Welcome is een bij tijd en wijle intrigerende film met prachtige beelden van India, waar helaas nog iets aan ontbreekt. Voor een speelfilm loopt het verhaal nog te stroef en blijven sommige keuzes en gedachten onduidelijk. Toch is het bewonderenswaardig hoe Brienen zichzelf blootgeeft en zich nogmaals onderwerpt aan de beleving van het verlies van zijn vriend. Dat maakt deze meditatieve roadmovie een bijzonder eerbetoon dat door zijn experimentele aard echter niet voor iedereen zal zijn.

Waardering: **1/2

Dead Body Welcome (2013)
Regisseur: Kees Brienen
Scenario: Desiree Duwel
Camera: Benito Strangio
Producent: Kees Brienen, Annemiek van Gorp en René Goossens
Cast: Kees Brienen, Naresh Choowdri, Mister Pala Bhutia, Big Mama Amma Ongel
Montage: Menno Boereman en Kees Brienen
Taal: Engels, Hindi en Nederlands
Speelduur: 72 minuten / Kleur
Te zien vanaf: 4 april 2013