web analytics

Recensie: Finn

Reacties zijn gesloten

Zo verschijnt er nagenoeg nooit een Nederlandse kerstfilm in de bioscopen, plots biedt 2013 er twee (Finn en Midden in de Winternacht). Met Finn maakt regisseur Frans Weisz (De Inbreker, Happy End) een innemende en warme familiefilm.

finn

Viool
De jonge Finn woont samen met zijn vader op het platteland in Drenthe. Finn is geen gewone jongen. Zijn moeder is enige tijd geleden overleden en Finn maakt liever muziek dan dat hij voetbal speelt. Wanneer hij een mysterieuze oude man treft die prachtig viool speelt, wil hij dit ook graag leren. Zijn vader verbiedt hem echter het contact met de norse oude man, maar Finn besluit stiekem toch les te nemen.

Conventioneel
Conventioneel is Weisz’ Finn niet. Waar de Nederlandse jeugd- en familiefilm zich doorgaans kenmerkt door relativering en een luchtige ondertoon, ligt Finn ietwat zwaar op de maag. Hierdoor zal de film wellicht een minder groot publiek gaan trekken dan zijn grootste ‘concurrent’ Midden in de Winternacht, maar is ze zeker niet minder de moeite waard.

Boodschap
Met een topcast bestaande uit onder anderen Jan Decleir, Daan Schuurmans en Hanna Verboom heeft Weisz zich verzekerd van een prima fundament. Het is echter de jonge Mels van der Hoeven die de meeste indruk maakt en van het titelpersonage een innemend karakter maakt. Finn mag in vergelijking met andere jeugdfilms dan wel iets zwaarder en trager zijn, het vakmanschap van Weisz, de centrale boodschap – het najagen van je dromen, geluk en verlangens – en de (finale) uitvoering hiervan zorgen voor een warme en ontroerende kerstfilm.

Waardering: *** half