web analytics

Recensie: Koning van Katoren

Reacties zijn gesloten

Op de valreep, zo aan het eind van het jaar, is Nederland met Koning van Katoren opnieuw een jeugdboekverfilming van eigen bodem rijker. Regisseur Ben Sombogaart (Isabelle, Bride Flight) is met onder andere Kruistocht in spijkerbroek, Pluk van de Petteflet en Abeltje een grote ervaringsdeskundige binnen dit genre.

Knappe koningskandidaat
In de nacht dat Stach (Mingus Dagelet) ter wereld komt, laten zowel zijn ouders als de koning van Katoren het leven. Oom Gervaas, bode van de overleden heerser, neemt de zorg voor de jongen op zich, die wat nietsnutterig door het leven struint. Totdat Stach besluit, na zeventien jaar machtswellustig, bureaucratisch en geestdodend landsbestuur door ministers, dat het genoeg is geweest. Stach wil zelf koning worden. Maar dat gaat niet zonder slag of stoot.

De ministers geven hem de opdracht vijf nagenoeg onuitvoerbare taken tot een goed einde te brengen. Stach moet al zijn wijsheid en moed gebruiken om niet als zijn voorgangers ook het loodje te leggen. Op zijn avontuurlijke reis naar koningschap en volwassenheid maakt hij kennis met andere culturen en kleurrijke personages. De mooie en mysterieuze journaliste Kim (Abbey Hoes) ‘helpt’ de aanvankelijk nog wat naïeve kandidaat. Langzaam leert hij de pijnlijke les dat een koning àlles voor zijn volk over moet hebben.

Katoren anno 2012
Het succesboek van Jan Terlouw uit 1971 is aardig onder handen genomen om er een pakkende, up to date versie voor het doek van te maken. Met minder opdrachten voor Stach en een belangrijk nieuw personage, Janus (Frits Lambrechts). En uiteraard is er in deze 2012-versie alle ruimte voor fancy mobieltjes, internetblogs en Facebook-polls. Kim is niet langer een burgemeestersdochter. Haar rol is in de film veel groter en veelzijdiger dan in het boek, wat de interactie tussen beide jongelingen interessanter maakt.

Ruim veertig jaar na het verschijnen van het boek is de thematiek nog verrassend actueel. Ook nu nog heeft de farmaceutische industrie (te) veel macht, gaan we niet goed om met het milieu en botsen verschillende culturen en geloven met elkaar.

Ge(s)laagde avontuurlijke familieroman
Stachs opgedane levenslessen voelen soms een tikkeltje moralistisch aan, maar over het algemeen wordt vooral Stachs innerlijke strijd – soms moeten kiezen tussen twee kwaden – fraai uitgewerkt. De film biedt een prima avondje uit voor jong en oud.

Waardering: ***

Koning van Katoren (2012)
Regie: Ben Sombogaart
Scenario: Sander Burger en Bart Westerlaken
Naar het boek van: Jan Terlouw
Producent: Kees Kasander
Camera: Reinier van Brummelen
Montage: Raimondo Aiello
Muziek: Bart Westerlaken, Konrad Kosseleck, Francesco De Luca, Allesandro Forti
Met: Mingus Dagelet, Abbey Hoes, Hans Leendertse, Catherine ten Bruggencate, Beppe Costa, Frits Lambrechts, Sabri Saad el Hamus, Glenn Durfort e.a.
Taal: Nederlands / Italiaans / Duits
Speelduur: 120 min/ kleur
Te zien vanaf: 5 december 2012

Een gedachte over “Recensie: Koning van Katoren

  1. In Kruistocht in Spijkerbroek spraken Nederlanders Engels en in deze film heeft een 17-jarige de baardgroei van een 24-jarige. Is er dan niemand bij deze producties aanwezig die een tikkeltje meer authenticiteit eist? Dat Kruistocht in Spijkerbroek zich beter in Manchester af had kunnen spelen dan in Rotterdam en dat het uiterlijk van deze Stach jeugdiger had gekund?

Reacties zijn gesloten.