Jura (11), Joram (5) en Wim (38) hebben een gat in hun ziel, want hun moeder, zijn vrouw, is er niet meer. Veelzeggende stiltes, weinig dialoog en statisch, ijzig camerawerk moeten hun gemoedstoestand verduidelijken.
De One Night Stand Mama van regisseurs Sanne Vogel en Beri Shalmashi maakt in alles de klassieke beginnersfouten. Pak een zwaarmoedig thema, laat de personages vooral niet te veel praten, gebruik metaforen om duidelijk te maken wat ze voelen en leg dit alles vast in lange, statische shots. Het kan, maar vraagt doorgaands de nodige ervaring – alle filmische elementen moeten precies op elkaar worden afgestemd om van de film voornamelijk een op de ziel van de kijker inspelend geheel te maken. En dat lukt Vogel en Shalmashi helaas niet.
Metaforen
Mama focust zich hoofdzakelijk op de belevingswereld van de 11-jarige Jura, die het moeilijk heeft met het gemis van haar moeder. Ze is stil, helpt haar broertje, maar worstelt ondertussen met haar gevoelens. Uitgesproken worden deze zelden, tenzij dit gebeurt in impliciete, metaforische bewoordingen, zoals in een toneelstukje op school: “Mijn hart is koud, geen jas kan daar tegenop.” En alsof dat nog niet duidelijk genoeg is, volgt direct hierop nog een scène waarin Jura door de telefoon een vriendin van de moeder te woord moet staan: “Mama komt niet meer thuis. Ze is er niet meer.” Het zijn wat pathetisch en knullig aandoende scènes, die veel meer pretenderen dan de kijker daadwerkelijk voelt. Om over de openingsscène, waarin Jura naar Lingo kijkt en daar het woordje ‘Mamma’ gespeld ziet worden, nog maar te zwijgen.
Pretentieus
Dit soort scènes zorgen ervoor dat het drama er, ondanks alle verwoedde pogingen juist weinig uit te spreken, te dik bovenop ligt. En dat is dodelijk voor een film die in alles artistiek wil zijn. Mama oogt nu vreselijk pretentieus, voortdurend trappend in de eigen valkuilen. In plaats van een fijn op elkaar afgestemd, gevoelvol portret over een rouwende familie grijpen de radertjes van Mama niet lekker in elkaar, met als gevolg een vervelend, ritmeloos en knullig geheel.
Waardering: **
Op televisie: vrijdag 29 oktober, 22.55 uur, Nederland 2.
Foto: Robin Vogel
Reacties zijn gesloten.