web analytics

Recensie: &Me

Reacties zijn gesloten

&Me

Twee jaar geleden trok de achtdelige dramaserie A’dam – E.v.a. ruim 800.000 kijkers per aflevering. Het concept van een liefdesverhaal met een bekende stad als achtergrond kenden we al door Woody Allen, maar ook in Nederland bleek het goed te werken. Niet gek dus dat regisseur Norbert ter Hall het idee kreeg om een speelfilm te maken met een soortgelijke opzet, nu met Brussel als setting. Het levert een bij vlagen prikkelende film op, maar als geheel blijft het jammer genoeg te vlak.

Driehoeksverhouding
In het begin van &Me worden Veronica en Mark aan de kijker geïntroduceerd. Zij is een Spaanse die zich los wil vechten van haar overbezorgde moeder, hij een Duitser die voor zijn werk naar het buitenland vertrekt. Het brengt ze beide naar het Europees Parlement in Brussel, waar ze elkaar letterlijk tegen het lijf lopen en spontaan verliefd worden. Als twee dolle tieners wonen ze binnen de kortste keren samen, maar het wordt ingewikkelder wanneer de Nederlandse Richard de balans verstoort. Zowel Veronica als Mark blijkt iets voor hem te voelen.

Het is niet de eerste keer dat we op deze manier een driehoeksverhouding in een film zien ontplooien. Het Canadese Les Amours Imaginaires en het Duitse 3 uit 2010 waren vergelijkbaar qua opzet, net als de eerder verschenen Amerikaanse producties Chasing Amy en Threesome. Niet dat dat &Me nu direct een overbodige film maakt, maar het wordt wel lastiger om nog verrast of gegrepen te worden.

Besluiteloosheid
Waar Ter Hall zich onderscheidt ten opzichte van zijn voorgangers is in de keuze om zijn personages niet altijd te duiden, en zich puur te concentreren op hun zoektocht naar een identiteit. De drie hoofdpersonen zijn vaak impulsief, wispelturig en doen lang niet altijd wat logisch is. Het is een interessante keuze om nergens het verhaal een duidelijke richting te geven, maar uiteindelijk breekt dat de film toch op. Het vergt nogal wat inlevingsvermogen van de kijker om niet steeds verder afgestoten te worden van dit drietal. En omdat er qua plot niet veel verrassends gebeurt, krijgen we in feite niet meer te zien dan drie dolende mensen in een grote stad. Even besluiteloos als de film zelf, zou je dan kunnen zeggen.

Waardering: **

&Me (2012)
Regie en scenario: Norbert ter Hall
Producent: Petra Goedings
Camera: Richard van Oosterhout
Muziek: Jasper Boeke
Met: Mark Waschke, Verónica Echegui, Teun Luikx, e.v.a.
Taal: Engels, Duits, Spaans, Nederlands
Speelduur: 100 minuten / Kleur
Te zien vanaf: 14 maart 2013