web analytics

Recensie: Richting West

Reacties zijn gesloten

Gescheiden moeder Claire (Susan Visser) moet constant de eindjes aan elkaar zien te knopen. Ex-man Rolf (Viggo Waas) maakt haar het leven zuur, zoontje Milan moet worden onderhouden, en dan probeert ze ook nog eens zelf nieuw geluk in de liefde te vinden. Dat gaat niet zonder vallen of stoten.

Maar dan ontmoet ze Thomas (Stefan Rokebrand), een vlotte man die al snel mee naar huis mag. Het lijkt allemaal rozengeur en maneschijn, maar ook hier ontstaan er scheuren. Bijtende opmerkingen die ze naar elkaar maken doen sterk denken aan eerdere ruzies tussen Claire en Rolf.

Soap
In feite is Richting West de veredelde versie van een uitgerekte soap-aflevering. Regisseuse Nicole Van Kilsdonk heeft haar film een degelijke structuur gegeven, waar begin en einde in elkaar lijken over te lopen, maar is vergeten dat het middenstuk minstens zo belangrijk is. De liefdesperikelen van Claire en Thomas springen van cliché naar cliché.

Wending
Van Kilsdonk komt tegen het einde met een goede dramatische wending, waardoor de film toch nog even een redelijk meeslepend drama wordt. Dat is ook zeker te danken aan de acteurs, met name Susan Visser. Maar het haalt te weinig uit na een uur met een voortkabbelend verhaal.

Richting West blijft toch vooral een film die aan de oppervlakte zit. Een dertien-in-een-dozijn-drama, met een paar kleine nuance-verschillen.

Waardering: ***

Richting West (2010)
Regie en scenario:
Nicole van Kilsdonk
Camera: Jeroen de Bruin
Producent: Hanneke Niens en Hans de Wolf
Montage: Albert Markus
Met: Susan Visser, Viggo Waas, Stefan Rokebrand, Annemarie Prins, e.v.a.
Taal: Nederlands
Speelduur: 90 minuten / Kleur
Te zien vanaf: 18 november 2010

Reacties zijn gesloten.