web analytics

Recensie: Son of Babylon

Reacties zijn gesloten

Honderdduizenden mensen verdwenen tijdens het regime van Saddam Hoessein. Zelfs acht jaar na zijn val worden er nog massagraven ontdekt en moeten er lichamen worden geïdentificeerd. De Iraaks-Nederlandse regisseur Mohamed Al-Daradji maakte er een film over. Al-Daradji heeft de basis voor een sterk drama in handen, maar maakt daar niet meteen gebruik van; hij laat zijn op feiten gebaseerde verhaal langzaam vorm krijgen. Voordeel is dat de film daardoor voor de kijker boeiend kan blijven, nadeel is dat je maar moeilijk betrokken raakt bij de twee hoofdpersonen.

Tocht door Irak
De film opent kort na de val van Hoesseins regime. Een jongetje loopt met zijn oma door de verlaten, dorre woestijn van Noord-Irak. Ze zijn op weg naar het Zuiden, waar hun zoon en vader in de gevangenis zou zitten. Hun tocht gaat door een land waarin iedereen zich probeert te herpakken na de oorlog.

Son of Babylon rust voornamelijk op de band tussen de twaalfjarige Ahmed en zijn oma, maar die komt niet goed van de grond. Vooral in de eerste helft van de film, waarin de personages en de kijker nog maar weinig weten, komt er veel aan op het acteerwerk, en dat schiet op bepaalde momenten tekort. Het script, met stroeve dialogen en onwaarschijnlijke voorvallen, helpt daar ook niet aan mee.

Gemiste kans
Een belangrijk moment in de film waarin de relatie tussen kleinzoon en grootmoeder overtuigend zou moeten worden, werkt niet goed. Oma valt in slaap en raakt de jongen kwijt, vraagt overal paniekerig rond, maar vindt hem gelukkig weer. In plaats van dat ze hem dan dicht tegen zich aandrukt, sleurt ze hem mee en duwt ze hem even later door het raampje van een overvolle bus. Als ze zelf voorin wil instappen, gaan de deuren net dicht en rijdt de bus weg. Het moment dat de twee elkaar dan eindelijk wel in de armen vallen komt veel te laat.

Juiste snaar
Maar ondanks de mankementen weet Son of Babylon uiteindelijk wel de juiste snaar te raken. De laatste scènes zijn pijnlijk en onthutsend, en doen dan toch wat Al-Daradji voor ogen moet hebben gehad: de kijker bewust maken van de ellenlange nasleep van een onderdrukkend regime.

Waardering: ***

Son of Babylon (2010)
Regie: Mohamed Al-Daradji
Scenario: Mohamed Al-Daradji, Jennifer Norridge, Mithal Ghazi
Producent: Isabelle Stead, Atia Al-Daradji, Mohamed Al-Daradji
Camera: Mohamed Al-Daradji, Duraid Al-Munajim
Muziek: Kad Achouri
Met: Yasser Taleeb, Shehzad Hussen en Bashir Al-Majid
Taal: Arabisch, Koerdisch
Speelduur: 90 minuten

Een gedachte over “Recensie: Son of Babylon

  1. Ik heb de film vorig jaar tijdens het Filmfestival gezien en was erg onder de indruk.
    Zou de film graag nog een keer willen zien.

    De acteurs in de film zijn in het echt ook geen acteurs. Dit hoorde ik achteraf maar dat zou je niet zeggen als je naar de film kijkt!

    Topfilm!

Reacties zijn gesloten.