Vertel een willekeurig persoon dat Pieter Kuijpers pas vijf jaar actief is in de Nederlandse filmindustrie en deze zal verbaasd opkijken. Het is echter waar:  sinds zijn debuutfilm Van God Los zijn slechts vijf jaren verstreken. Met inmiddels alweer zes films op zijn palmares, waaronder Off Screen, De Griezelbus en Dennis P., is Kuijpers niet alleen een van Neerlands meest productieve regisseurs, zijn films staan ook stuk voor stuk garant voor (degelijke) kwaliteit. TBS vormt hierop geen uitzondering en is, na Van God Los, zelfs de beste productie uit zijn nog prille carrière.

 

 

 

Indringend
Na het teleurstellende De Griezelbus en onevenwichtige Dennis P. laat Kuijpers met TBS weer zien waarom hij tot een van de beste regisseurs van ons land behoort. Hoewel de film ietwat moeizaam op gang komt en in eerste instante wellicht rechtlijning en eenduidig overkomt, gooit het slot van de film het geheel in een totaal ander daglicht. Kleine, subtiele handelingen die in eerste instante als betekenisloos of overbodig aanvoelden – en vaak niet eens direct in het oog springen – krijgen plots een sterke en indringende functie binnen de plot. Een film dus die alleen maar sterker kan worden bij een volgende kijkbeurt, want hebben we in eerste instantie wel elke kleine verwijzing gezien?

 

Intense stijl
Zoals elke film van Kuijpers, scoort ook TBS uitstekend op technisch gebied. De fotografie van Bert Pot levert schitterende plaatjes op en zorgt er meer dan eens voor dat de kijker intens betrokken raakt bij datgene wat op het grote scherm gebeurt. Deze intense kijkervaring wordt versterkt door het sterke sounddesign en de fraaie score van het Paleis van Boem: de film grijpt je bij de strot en sleept je volledig mee. Enkel de montage zorgt in het begin van de film door middel van plotselinge cuts voor wat disruptie in de continuïteit en het vloeiende karakter van het beeld. Deze cuts lijken louter te zijn toegepast om (het acteerwerk van) Theo Maassen in bepaalde shots te redden, en dus niet als expliciet stijlmiddel. Ondanks dit wat haperende begin komen zowel Maassen als de film daarna goed op stoom. Vooral de chemie tussen Lisa Smit en Maassen imponeert. Daarnaast blijft de film altijd fijn subtiel en wordt er meer verteld en getoond door middel van beelden dan woorden. TBS brengt Kuijpers weer terug naar het niveau dat hij haalde met Off Screen en Van God Los.

 

Waardering:
****

 TBS (2008)
 Regie: Pieter Kuijpers
 Scenario: Pieter Kuijpers en Paul Jan Nelissen
 Producent: Pieter Kuijpers, André Teelen, Sander van Meurs
 Camera: Bert Pot
 Muziek: Het Paleis van Boem
 Montage: Annelien van Wijnbergen
 Met: Theo Maassen, Lisa Smit, Sacha Bulthuis, Flip Filz, e.v.a.
 Taal: Nederlands
 Duur van de film: 88 minuten / Kleur
 Distributie: Independent Films
 Te zien vanaf: 31 januari 2008

 

Rechten foto’s: Jaap Vrenegoor