web analytics

Vivere

Reacties zijn gesloten

Dat in Nederlandse films niet altijd Nederlands gesproken wordt, bewijst Vivere, een Duits-Nederlandse coproductie. De film is Duitstalig, maar speelt zich grotendeels af in Rotterdam. Qua setting behoorlijk Nederlands dus. De – van oorsprong Duitse – Angelina Maccorone was verantwoordelijk voor scenario en regie en de Nederlandse inbreng bestaat uit onder andere een producer, make-up artist en de twee acteurs Egbert-Jan Weeber en Tygo Gernandt.

 

 

Structuur
Vivere vertelt het verhaal van drie Duitse vrouwen, die elk zo met hun eigen problemen kampen.  Fransesca’s jongere zusje Antonietta vertrekt op Kerstavond om samen met een muzikant naar Rotterdam te gaan. Fransesca wordt door haar vader opgedragen om haar te gaan zoeken. Onderweg komt ze Gerlinde tegen, een oudere vrouw die ook zo haar problemen heeft.

 

Het is altijd lastig om films te vergelijken, maar in dit geval moet het toch even. Vivere doet qua verhaalstructuur namelijk erg denken aan de films van de – inmiddels – Duitse grootmeester Tom Tykwer, die met films als Lola Rennt en Der Krieger und die Kaiserin furore maakte. Ook in Vivere worden de verhaallijnen van de drie vrouwen door elkaar vertelt en lopen ze door toevalligheden – of toch het lot? – door elkaar heen. Maar waar dit bij Tykwer altijd perfect werkt, zitten er aan Vivere nogal wat haken en ogen.

 

Logica
Het grootste probleem is dat er enorm gespeeld wordt met sprongen – heen en terug – in de tijd. Hierdoor vraag je je in het begin van de film veel dingen af, die op het eerste gezicht totaal geen logica lijken te hebben. Pas in een veel later stadium – te laat eigenlijk – worden in een andere verhaallijn deze vragen deels beantwoord. Door deze vertelconstructie is het bijna onmogelijk om mee te leven met de drie hoofdpersonages: je mist de nodige informatie om het verhaal op je in te laten werken. De film doet hierdoor onnodig gekunsteld aan en slaagt nauwelijks in zijn opzet.

 

 

Dit is enorm jammer, omdat de film genoeg potentie bezit om je als kijker wél te emotioneren. De verhalen van de twee zussen worden mooi aangevuld met het verhaal van Gerlinde – en hoewel haar geschiedenis het minst interessant is weet ze het verhaal wel mooi af te ronden. Het stille spel van Gerlinde beklijft ook enigzins, maar doordat je nergens echt mee kan gaan, blijft het helaas te veel aan de oppervlakte.

 

Titelsong
De inbreng van de twee Nederlandse acteurs – die enkele jaren terug samen een geweldige prestatie neerzetten in Van God Los – is leuk. Vooral de rol van Gernandt, als gebrekkig Engels sprekende Rotterdammer, is grappig. Weeber heeft een aanzienlijk grotere rol. Hij speelt de muzikant waarmee Antonietta naar Rotterdam vertrekt. Zowel Gernandt als Weeber spelen degelijk, maar hebben het wel eens beter gedaan. Dat Weeber de titelsong écht zelf zingt is overigens een leuke bijkomstigheid.

 

Waardering:
** half

 


 Vivere (2007)
 Regie
: Angelina Maccarone
 Scenario: Angelina Maccarone
 Producent: Anita Elsani, Sussane Kusche, Raymond v.d. Kaaij
 Camera: Judith Kaufmann
 Muziek: Hartmut Ewert & Jacob Hansonis
 Montage: Bettina Böhler
 Met: Hannelore Elsner, Esther Zimmering, Kim Schnitzer, Egbert Jan Weeber, Tygo Gernandt e.v.a.
 Taal: Duits/Engels
 Duur van de film: 97 minuten / Kleur
 Te zien vanaf: n.n.b.