web analytics

’25 jaar Shooting Star is een halverwege feestje’

Reacties zijn gesloten

Shooting Star, het productiebedrijf van Hans Pos, Dave Schram en Maria Peters, bestaat dit jaar vijfentwintig jaar en dat moet gevierd worden! Tijdens het Nederlands Film Festival stond het bedrijf dan ook volop in de schijnwerpers. Maar wat betekent 25 jaar Shooting Star nu eigenlijk?

Shooting Star: Van Loos tot De Groeten van Mike!
De lijst met films die Shooting Star de afgelopen tweeënhalve decennia produceerde is inmiddels nagenoeg onuitputtelijk. Het begon allemaal in 1989 met Theo van Goghs intrigerende Loos. Nadien volgden onder andere nog grote successen als Daens (1992), Kruimeltje (1999), Pietje Bell (2002) en de vijf Carry Slee-films. Naast duidelijke doelgroep-films onderkent Shooting Star echter ook het belang van jong en aanstormend talent; niet alleen Van Gogh werd bijvoorbeeld de kans geboden een lange speelfilm te maken, ook Eddy Terstalls eerste lange film Transit (1995) werd onder de hoede van Pos, Schram en Peters gemaakt. Shooting Stars nieuwste productie, De Groeten van Mike, gaat later dit jaar in premiere.

‘Halverwege feestje’
‘Vijfentwintig jaar Shooting Star betekent voor mij een ‘halverwege feestje’, vertelt Dave Schram, enthousiast als altijd. ‘Bij mijn film Timboektoe gaf de art-director in Zuid- Frankrijk het eerste weekend meteen een feestje voor de crew. Ik zei: “Is het nu al de over-the-hill party?” “Nee,” zei Jan. “Het is de ‘almost-halfway-on-the-hill-party.’ Ik zei: “Dat ga ik onthouden voor het moment dat wij geëerd worden en ze me vragen wat vijfentwintig jaar Shooting Star voor me betekent.” Dus bij deze!’

Hans Pos, naast producent ook regisseur van onder andere Bella Bettien (2002) en Kapitein Rob (2007), is blij met de mijlpaal en kijkt met een goed gevoel terug op datgene wat reeds bereikt is. ‘Ik denk dat we vooral voor de tegenwoordig zo succesvolle genre- en doelgroepfilms voor ‘familie’ (Kruimeltje, Pietje Bell 1 en 2 en binnenkort De Groeten van Mike) en ‘tieners’ (alle Carry Slee-verfilmingen) baanbrekend werk hebben verricht. En dat ons ‘enthousiasme’ en onze ‘drive’ nog steeds een inspiratiebron kan zijn en blijven voor vele leuke en goede collega’s.’

Angstig stil
Zo vanzelfsprekend als de naam van Shooting Star nu is binnen het Nederlandse filmlandschap, zo onzeker was men in het begin. ‘We begonnen met z’n drieën in een pijpenla aan de Amsterdamse Keizersgracht en de telefoon bleef angstig lang stil,’ vertelt Pos. ‘Totdat Theo van Gogh ons belde. And the rest is history …’ Van Goghs Loos vormde het begin van een imposante reeks films, waarvan Kruimeltje bij Pos de mooiste herinneringen losmaakt. ‘De uitbreng van Kruimeltje was ongekend. We zaten in een soort achtbaan. Het was een ongekend succes. Ook voor ons.’

Toekomst
De komende jaren (liefst nog minstens vijfentwintig jaar) hoopt het trio het filmpubliek te kunnen blijven trakteren op mooie en ontroerende films. ‘Want we gaan nog zeker vijfentwintig jaar door als het allemaal goed blijft gaan,’ vertelt Schram. Zelf buigt Schram zich de komende periode over de verfilming van het boek ‘Spijt’ van Carry Slee. Hans Pos, die een jaar geleden op de set van Cop vs Killer onwel werd, revalideert momenteel nog van een zware hersenoperatie. Dromen blijft hij echter onverminderd doen. ‘Ik hoop nog altijd dat we na lang – nu al bijna vijftien jaar – delibereren met Stijn Coninx, eindelijk in staat zullen zijn om De Avonturen van Tijl Uilenspiegel te kunnen maken.’