Tijdens het Nederlands Film Festival staat het thema ‘naakt’ centraal. Hierbij richt het festival zich zowel op films waarin ‘kwetsbaar’ naakt centraal staat, maar ook ‘schaamteloos’ naakt. Hoewel beide begrippen natuurlijk voor interpretatie vatbaar zijn, selecteren wij vandaag drie films waarin naakt de kwetsbaarheid van de mens(heid) toont.

Van de koele Meren des Doods (1982)
In de film Van de koele Meren des Doods van regisseuse Nouchka van Brakel laat actrice Renée Soutendijk zich van haar meest kwetsbare kant zien. De verfilming van het gelijknamige boek van Frederik van Eeden laat zien hoe een jonge vrouw uit een welgesteld gezin zichzelf volledig verliest en in een krankzinnigeninrichting terecht komt. In één van de scènes in deze inrichting geeft Soutendijk zich zowel lichamelijk als geestelijk helemaal bloot.

Ik omhels je met 1000 Armen (2006)
Catherine ten Bruggencate werd voor haar rol van Lotti, de aan MS lijdende moeder van het hoofdpersonage, bekroond met een Gouden Kalf. Naast het feit dat ze de innerlijke en fysieke strijd van haar personage wist te verbeelden, waren hiervoor met name enkele in alle oprechtheid confronterende scènes verantwoordelijk. Ten Cate gaf zichzelf zowel als personage als actrice volledig bloot en toonde zo de kwetsbaarheid van haar (en hét) bestaan. In de scène uit onderstaande afbeelding, wordt ze door haar kinderen gewassen. Omdat ze het zelf niet meer kan.

Komt een Vrouw bij de Dokter (2009)
Amper vier jaar oud is de film, maar al meerdere malen onderwerp van een fikse discussie. De kwetsbaarheid waarmee Van Houten echter vorm geeft aan het personage Carmen, dwingt respect af. Met name in de laatste sequentie van de film, als het einde nadert, zijn de beelden aangrijpend en confronterend. Ook hier laat naakt de kwetsbaarheid van de mens(heid) en haar bestaan zien.