In 2007 werd in opdracht van het Nederlands Film Festival de Canon van de Nederlandse Film gepresenteerd; 16 gezichtsbepalende films die de veelzijdigheid van de Nederlandse cinema moeten weerspiegelen. De commissie bestaande uit filmwetenschappers, historici, explicateurs en journalisten kozen voor een selectie van lange en korte films in zwart wit of kleur, met of zonder geluid, documentaires en animatiefilm. Aan de hand van de filmcanon presenteert NeerlandsFilmdoek een 16-delige reeks waarin de makers van deze gezichtsbepalende films centraal staan. Vandaag deel 2: Maurits Binger.

Filmfabriek Hollandia
De in 1868 geboren Maurits Herman Binger groeide op in een Haarlemse ondernemersfamilie waardoor hij mede-eigenaar werd van de Steen-, Licht- en Boekdrukkerij der Firma Emrik & Binger. Maurits had echter ook een grote passie voor fotografie en besloot in 1912 een deel van zijn vermogen te steken in de oprichting van een tweetal filmmaatschappijen die een jaar later fuseerden tot Filmfabriek Hollandia. In dat jaar zou Binger de, vermoedelijk, eerste lange Nederlandse speelfilm produceren; De Levende Ladder (1913).

Vanaf het moment van oprichting kreeg Hollandia een allesbepalende rol binnen de Nederlandse film. Tot 1922 zou de filmfabriek verantwoordelijk zijn voor 80% van de Nederlandse filmproducties. Door de goede connecties van Binger kon hij bij vrienden op locatie terecht om te filmen. De meeste scripts werden geschreven door zijn vriend Adriaan van Riemsdijk.

Annie Bos
Na vertrek van zijn vaste regisseur Louis H. Chrispijn sr. begon Maurits Binger ook zelf te regisseren en veranderde zijn rol van ondernemer in filmmaker. In de meeste producties van Hollandia zijn dezelfde vaste kern van acteurs te herkennen, die tevens al bekendheid genoten door hun toneelcarrière. De meest bekende is uiteraard Annie Bos, ’s lands eerste filmdiva en de absolute koningin van de zwijgende film.

Bos werd een veelgevraagde filmster en nationale beroemdheid, maar bleef haar eigen stunts doen. Zo liet zij zich in Het geheim van Delft (1917) vastbinden aan een molenwiek op veertig meter hoogte. Toen zij in Nederland te oud werd bevonden, vertrok ze naar Amerika waar ze als eerste Nederlandse filmactrice in een Amerikaanse film (Without Fear, 1922) speelde.

Failliet
Het succes van Hollandia is slechts van korte duur geweest. Al vanaf 1919 ging het bergafwaarts. De kosten werden te hoog en mede-beleidsbepaler Julius Stoop nam dat jaar ontslag. Een jaar later zou ook Bingers vrouw Bettina Cantor hem wegens mindere financiële tijden verlaten. In de jaren die hierop volgden deed hij verwoede pogingen om zijn bedrijf te redden door o.a. een fusie met filmbedrijf Granger. Het mocht echter niet baten en in 1922 werd Hollandia failliet verklaard. De laatste film die de filmfabriek produceerde was De Leugen van Pierrot (1923). Maurits Binger zou uiteindelijk vluchten naar Duitsland om zijn schuldeisers te ontlopen. Op slechts 55-jarige leeftijd stierf hij in 1923 in Wiesbaden.

Maurits Binger Film Instituut
Binger was gedurende de glorietijden van Hollandia met ongeveer 30 lange speelfilms de meest productieve regisseur van zijn generatie. Hij heeft tevens bijna 120 titels als producent op zijn naam staan. In 1996 opende in Amsterdam het Maurits Binger Film Instituut, een internationaal centrum voor de ontwikkeling van films en documentaires met trainingsprogramma’s voor getalenteerde filmprofessionals.

De door Maurits Binger geregisseerde en geproduceerde Een Carmen van het Noorden (1919), met Annie Bos in de hoofdrol, werd door de samenstellers van de Canon van de Nederlandse Film beschouwd als hét hoogtepunt van Filmfabriek Hollandia en opgenomen in de lijst. Van de film bestaat nog slechts één Amerikaanse exportkopie.