web analytics

Interview Tim Oliehoek

Reacties zijn gesloten

Spion van Oranje is een lekker voorgerecht.”

 

Vier jaar na zijn bioscoopdebuut Vet Hard presenteert regisseur Tim Oliehoek zijn tweede film in de Nederlandse bioscopen. Met de actiekomedie Spion van Oranje pakt de regisseur met een relatief laag budget wederom groots uit. Buiten vele ontploffingen, geweld en andere special effects moeten zelfs de Euromast en het Paleis op de Dam het ontgelden: de eerste staat na een terroristische aanslag in vuur en vlam, de ander stort zelfs volledig in. “Spion van Oranje is een doldwaze, actievolle en grappige stripboekachtige film. Een soort anti-James Bond.”

 

 

 
Vermaak
Pas negenentwintig jaar is hij, Tim Oliehoek, maar sinds zijn explosieve debuut in de vaderlandse bioscopen vier jaar geleden staat de regisseur te boek als een groot talent. Nog voor zijn studie aan de Nederlandse Film en Televisie Academie maakte hij als tiener een twee-en-een-half uur durende actiefilm vol stunts en special effects. Autoachtervolgingen, botsingen, schietincidenten, gebroken armen en benen: niks was de regisseur te gek in Buy or Die. “Die film is eigenlijk te slecht voor woorden, maar de stunts zijn erg aardig. Ik maakte de film toen ik nog een puber was. Toen was het heel wat, natuurlijk.”

 

Tijdens zijn studie aan de Filmacademie regisseerde Oliehoek vervolgens enkele korte films, waaronder The Champ (genomineerd voor een studenten-Oscar) en Isabelle (winnaar van de Student Award op het USA Film Festival). Was Oliehoek met zijn duidelijke voorkeur voor film als entertainmentvorm geen vreemde eend in de bijt? “Op de Filmacademie was ik een soort buitenbeentje. Ik koos duidelijk voor de commerciële film, terwijl je daar eigenlijk geneigd bent eerder de andere kant op te gaan. Ik heb daarna ook wel wat ‘serieuze’ films gemaakt, maar zie film toch vooral als vermaak.”

 

In 2005 bood producent San Fu Maltha Oliehoek vervolgens de kans te debuteren in de Nederlandse bioscopen. “San Fu kwam naar me toe en vroeg me of ik niet weer iets wilde maken waar ik mee begonnen ben. Hij gaf me de film Old Men in New Cars mee en zei dat hij die wilde remaken.” Hoewel de regisseur niet meteen overtuigd was, zag hij wel veel mogelijkheden in de stunts die het verhaal bood. Samen met scenaristen Wijo Koek en Jan Verheyen ging hij vervolgens aan de slag het geheel toegankelijker en meer ‘cartoonesk’ te maken. Het resultaat, Vet Hard, trok in Nederland 200.000 bezoekers was daarmee één van de succesvolste Nederlandse films van 2005.

 

Stripboek
In Spion van Oranje is deze stripboekachtige aanpak nog verder doorgetrokken. De personages zijn vrijwel allemaal karikaturen, de meeste locaties zijn gestileerd en de film bevat veel opvallende, contrasterende kleuren. “In vergelijking met Vet Hard is Spion van Oranje nog meer stripboek. We wilden een doldwaze, actievolle en grappige stripboekachtige film maken, met Paul de Leeuw als held en anti-held tegelijk. De film is minder hard en duister, meer cartoonesk. Dit keer bijvoorbeeld geen bloed als iemand geslagen wordt.”

 

In Spion van Oranje wordt Nederland bedreigd door een gestoorde terrorist. De homoseksuele couturier François van Vliet lijkt onze enige redding. François is tot zijn schrik de identieke tweelingbroer van de terrorist en wordt gerekruteerd als geheim agent. Onhandig als hij is moet François de plaats van zijn tweelingbroer innemen en de terroristische plannen stoppen. Het is echter nog maar de vraag of François zelf niet meer schade aanricht dan zijn broer.

 

 

 

Idee
Het idee voor de film ontstond vier jaar geleden, toen Oliehoek te gast was in het programma van Paul de Leeuw en de presentator vroeg of die niet een rol wilde spelen in zijn nieuwe film. “Ik had vroeger twee helden. James Bond en … Paul de Leeuw. Omdat het hier vrijwel onmogelijk is een James Bond-achtige film te maken, dacht ik aan een soort anti-James Bond, met Paul in de hoofdrol.” Met dit idee stapte Oliehoek naar producent San Fu Maltha, die er wel oren naar had. Via medeproducenten Frans van Gestel en Jeroen Beker, kwam Oliehoek vervolgens in contact met scenarioschrijver Tijs van Marle, met wie hij eerder samenwerkte voor Shouf Shouf!. “Tijs en ik hebben vervolgens de verhaallijnen uitgedacht, al heeft iedereen bijdragen geleverd. Van Paul de Leeuw tot de producenten.”

 

Door de werkzaamheden van het producententrio aan Zwartboek en Alles is Liefde, duurde het vervolgens tot de zomer van 2008 voor men kon gaan draaien. Spion van Oranje werd in 45 dagen opgenomen voor een budget van 3,5 miljoen euro. Twee ton minder dan dat van Vet Hard. Voelde de regisseur zich niet beperkt in de uitwerking door het relatief lage budget? “Het was hard bikkelen om te zorgen dat het er steeds groots uitziet. Met veel creativiteit – met name production designer Jan Rutgers was daar goed in; hij recyclede zowat elk attribuut op de set – is dat uiteindelijk gelukt.” De grootse cinematografie van Rolf Dekens en de overtuigend ogende digitale effecten van Planet X FX maken het plaatje vervolgens compleet. Explosieve scènes waarin het Paleis op de Dam en de Euromast worden getroffen door een terroristische aanslag ogen realistisch en geloofwaardig.

 

Ervaring
Waar het maken van een grote bioscoopfilm bij Vet Hard nog een nieuwe belevenis was voor de regisseur, had hij dit keer meer ervaring. “Ik heb vooral veel geleerd van het werken met veel verschillende acteurs. Je leert elke keer weer iets nieuws als je met nieuwe mensen werkt. Niet alleen bij Vet Hard, maar ook enkele korte filmpjes en de telefilm 15.35: Spoor 1 die ik samen met Marcel Hensema maakte. Bij de televisieserie Shouf Shouf! heb ik vooral geleerd snel te draaien. Een ander voordeel was dat ik de producenten nog kende van Vet Hard en dat ze me volledig vertrouwden. Ik kreeg meer vrijheid dan bij mijn eerste film.”

 

In Spion van Oranje wordt de (dubbele) hoofdrol gespeeld door Paul de Leeuw. Hoe verliep de samenwerking met hem op de set? “Paul weet natuurlijk heel goed hoe alles werkt, hij is zelf ook een maker. Hij heeft ontzettend veel energie op de set en is erg enthousiast, op een aanstekelijke manier. Tegelijkertijd is hij ook erg professioneel. Hij is een soort spons: hij neemt heel veel informatie op en er komt ook erg veel uit. We hadden sowieso een geweldig team, iedereen voelde zich thuis.”

 

Hoewel er veel verschillen zijn tussen Vet Hard en Spion van Oranje, is het niet moeilijk overeenkomsten te signaleren. Zo kennen beide films veel zwarte humor, ogen ze cartoonesk en zitten ze vol met actie en avontuur. Kunnen we al spreken van een typische Tim Oliehoek-film? “Ik denk dat mijn films gekenmerkt worden door het lachen om grove situaties, een soort absurde humor. Ook worden de shots gestuurd; ik werk liever met close-ups dan met totalen. Een beetje één-op-één; direct, weinig subtiel. Ik wil dat de kijker denkt wat ik wil dat hij denkt. Ik gebruik dan ook veel muziek als sturend element.” 

 

Trots
Over het eindresultaat kan de regisseur niet anders dan tevreden zijn. “We wilden een grote film neerzetten en ik denk dat we daarin zijn geslaagd. Wat vooral gaaf is, is dat het dit keer mijn eigen initiatief was en dat ze meteen zoveel vertrouwen in me hadden. Dat maakt het spannend, maar ik ben vooral trots. Ik hoop dat de film de doelgroep bereikt. Slechte recensies had ik wel verwacht, maar ik maak films voor het publiek. Voor mij is Spion van Oranje een soort lekker voorgerecht. Op vrijdagavond eerst naar een leuke film en dan met goede zin het uitgaansleven in.” 

 

Spion van Oranje is vanaf 5 februari te zien.

 

 

Reacties zijn gesloten.