Met de korte film The Bricklayer’s Son schoot Tjebbo Penning voor het eerst sinds de Filmacademie weer eens Super-8 film. En dat had nogal wat voeten in aarde …

‘Twee weken van te voren bestel ik bij Kodak USA keurig het benodigde materiaal. Een paar dagen voor de eerste draaidag hebben we het nog niet ontvangen. Ik bel er eens achteraan. Men stuurt een nieuwe zending, priority. Eén dag voor het draaien: nog steeds niets in huis. Ik bel het spoednummer. Ze sturen direct een vliegtuig met 10 rolletjes 8mm-film. Zaterdagavond 24.00 uur arriveert de doos. De inhoud: 10 rollen… 16mm!’

‘Balen, ik wilde koste wat kost 8mm hebben, want de film gaat over de Nederlandse kunstenaar Sebastiaan Bremer, wiens oude familiefilms ik wilde benaderen. Gelukkig konden we op het allerlaatste moment  via via nog een restpartij op de kop tikken. Overigens netjes vergoed door de firma Kodak!’

‘Ik heb wel nog even overwogen om de film ‘gewoon’ op 35mm te draaien omdat ik dat materiaal zelf nog had liggen. Maar dan was het een heel andere film geworden en ook een stuk duurder. Zowel inhoudelijk als stilistisch vond ik 8mm verreweg de beste keuze.’