Eddy Terstall profileerde zich het afgelopen decennium als dé maatschappelijk geëngageerde Nederlandse filmmaker. In films als Simon (2004), Sextet (2007) en Vox Populi (2008) sneed hij aan de hand van contrasterende personages, vlotte dialogen en doorgaans sterk acteerwerk thema’s als euthanasie, seksualiteit en politiek populisme aan. Ook in Deal staat menselijke interactie centraal: ‘Een echte romcom, waar het gaat om de acteurs en de spanning tussen hen,’ zo beschrijft Terstall het zelf. Helaas schiet hij daar deze keer te ver in door. Vrijwel alle belangrijke ingrediënten van zijn voorgaande films zijn namelijk aanwezig, behalve het meeste cruciale: de spraakmakende context.
Deal
In een Amsterdamse kroeg raken de timide Midas (Teun Kuilboer) en barmeisje Sara (Roberta Petzoldt) na sluitingstijd in gesprek. Dit leidt uiteindelijk tot een bizarre vraag: Sara wil weten hoeveel geld Midas er voor over heeft om met haar naar bed te kunnen gaan. In een geforceerde poging tot impulsiviteit neemt Midas Sara mee naar Barcelona.
Context
Midas en Sara doden kletsend de tijd op het strand, in de hotelkamer en in restaurantjes voor ze ’s nachts samen onder de lakens moeten kruipen. Dit leidt tot een film die vrijwel uitsluitend gebouwd is op dialoog. Een riskante zet die ditmaal niet al te best uitpakt. Hoewel er in zekere zin een deadline is (Midas en Sara hebben immers een ‘seksafspraak’) die voor spanning tussen de personages zorgt, blijkt de deal tussen het tweetal simpelweg niet genoeg om de kijker tot het einde toe te boeien. De dialogen zijn, zoals gebruikelijk bij Terstall, geestig en luchtig, maar missen anders dan bij zijn voorgaande films een prikkelende context waarbinnen deze betekenis krijgen. De komische spanning tussen Midas en Sara die Terstall voor ogen had, verandert daardoor gaandeweg de film in iets wat meer lijkt op een wedstrijdje ad rem reageren en het opsommen van loze feitjes.
Sterk acteerwerk
Dat dit in de krappe anderhalf uur nog enigszins te verteren valt komt toch vooral door het sterke acteerwerk. Debutante Roberta Petzoldt is hierbij een heel aangename verassing. Met haar dromerige voorkomen pakt ze Midas en de kijker moeiteloos in als het personage Sara ,waar je door haar onbevangen karakter en gebrek aan gêne wel van moét houden. Teun Kuilboer moet op momenten duidelijk wennen aan het feit dat hij deze keer geen ‘boefje’ speelt, maar laat zien dat hij genoeg in zijn mars heeft om ook te kunnen overtuigen als een personage dat op momenten zelfs aandoenlijk kan worden genoemd.
Positieve bijdrages komen ook van de pakkende muziek van Benjamin Herman en het nachtelijke straatbeeld van Barcelona. Vooral als Midas, wanneer hij de slaap niet kan vatten, besluit om in de omgeving van het hotel te gaan rondslenteren levert dit enkele kleine, mooie scenes op. Echter ook deze momenten herinneren na verloop van tijd alleen maar aan het probleem van de film. Het oogt en klinkt vaak mooi, maar het heeft door het ontbreken van een prikkelende context de kijker uiteindelijk weinig tot niets te zeggen. Gebakken lucht.
Waardering: ** half
Deal (2012)
Regie: Eddy Terstall
Scenario: Eddy Terstall
Muziek: Benjamin Herman
Met: Teun Kuilboer, Roberta Petzoldt, e.v.a.
Taal: Nederlands
Speelduur: 88 minuten / Kleur
Te zien vanaf: 13 september 2012
Reacties zijn gesloten.