Het blijkt maar weer hoe belangrijk de kwaliteit van het script is voor een film. Süskind heeft goede acteurs, een fraaie vormgeving en een boeiend, aangrijpend verhaal als basis, maar dat is allemaal niet opgewassen tegen het scenario. Doodzonde is het, want de film had het in zich om een meeslepend oorlogsdrama te worden.
Walter Süskind
Het waargebeurde verhaal gaat over de joodse Walter Süskind, die in 1942 besluit samen te werken met de SS, om zichzelf en zijn familie veilig te stellen. Hij heeft dan nog geen idee welke gruwelen er schuil gaan achter het duistere systeem, waarbij joden koeltjes en geroutineerd in de Hollandsche Schouwburg worden verzameld, om vervolgens in grote groepen in treinen gedeporteerd te worden. Ze moeten werken in kampen, verder weet niemand iets. Zolang iedereen maar braaf meewerkt zal het wel goed aflopen, maar langzaam blijkt dat de vork anders in de steel steekt. Walter probeert in het geheim kleine kinderen in koffers en rugtassen te laten meesmokkelen, en poetst dat vervolgens weg met een creatieve administratie. Natuurlijk begeeft hij zich daarmee op glad ijs.
Het is een mooi rond hoofdpersonage als uitgangspunt. Een echte held is Walter niet, hij wil in de eerste plaats zichzelf beschermen, maar intussen heeft hij uiteindelijk wel de levens van honderden kinderen kunnen redden. Rudolf van den Berg (Tirza) had geen romantisering voor ogen, maar wilde een genuanceerd beeld schetsen van de manier waarop mensen zich in oorlogstijd manoeuvreren. Met een uitstekende Jeroen Spitzenberger in de hoofdrol had hij daar goed in kunnen slagen. Geloofwaardig wordt Süskind echter maar zelden.
Ondoordacht
Zo genuanceerd als het beeld was dat Van den Berg wilde geven, zo ondoordacht en gemakzuchtig zit het scenario in elkaar. Pijnlijk slaat hij de plank mis met een vriendschap tussen Süskind en een SS’er. Kan een volwassen man zich zo makkelijk laten misleiden? Sigaren, muziek en flink wat drank zorgen ervoor dat de nazi-officier na korte tijd op Walters schouder uithuilt over zijn problemen. Bijna lachwekkend is het als hij later beseft dat hij om de tuin is geleid, alsof een kind de ontnuchterende waarheid achter 5 december ontdekt.
En even ongeloofwaardig zijn de dialogen die de acteurs voor hun kiezen krijgen. Het wordt allemaal veel te taai en houterig gebracht om de film nog goed door te komen, ondanks een cast die het degelijk doet. Een gemiste kans dus, deze oorlogsfilm. Een gemiste kans met een prijskaartje van zes miljoen euro.
Waardering: **
Süskind (2012)
Regie: Rudolf van den Berg
Scenario: Chris W. Mitchell en Rudolf van den Berg
Producent: Jeroen Koolbergen, San Fu Maltha en Reinier Selen
Camera: Guido van Gennep
Montage: Job ter Burg
Met: Jeroen Spitzenberger, Karl Markovics, Nyncke Beekhuyzen, Katja Herbers, e.v.a.
Taal: Nederlands, Duits
Speelduur: 118 minuten
Te zien vanaf: 19 januari 2012
Read Mark Schellekens book first. Then enjoy? the film.
Wat een onzin. Ik vond het werkelijk een prachtige film en zou iedereen aanraden hem te zien. Ik vond hem aangrijpender dan eerdere Nederlandse oorlogsfilms. Subtiel zonder overdreven effecten of actie. Het spel is sterk, het verhaal heftig en de sfeer beklemmend. Ik vond het heel realistisch en dichtbij komen. Dat dit hier in Amsterdam gebeurde is niet meer voor te stellen en moeten we blijven laten zien.
Ieder zijn mening, maar ik ben het volkomen eens met Carmen Jansen. Ik heb gisteravond de film gezien en was erg onder de indruk.
Film is juist hartstikke mooi! Ontzettend aangrijpende oorlogsfilm is dit, moet je zeker gaan zien!
Ik ben naar de voorpremière geweest bij Pathe en vond het een hele mooie, indringende en indrukwekkende film. Een aanrader en zeker één van de betere Nederlandse oorlogsfilms. Kan me dan ook totaal niet vinden in deze recensie..
Vond de film best goed, af en toe een wat zwakke acteerprestatie , bv van de man die
achter de Hollandse schouwburg, kinderen opvangt in zijn konijnenhokken. Veel te gehaast geacteerd. Echt afgeraffeld.
Verder vond ik de decors niet al te best, m.n. die in het buitenland zijn opgenomen.
En wat me nu toch wel stoort na al die vele hollandse producties dat er steevast een kutje of tietje te zien moet zijn. Is dat om de blootliefhebbers te pleasen? Van mij mag het maar ik zie het liever in een goeie sexfilm dat zo plichtmatig erin gebracht om “het oog wil ook wat” publiek te trekken. Ik vond Nyncke by far de beste acteerprestaties neerzetten. En dan natuurlijk al die scene’s die in de Leonardostraat in Amsterdam Zuid zijn opgenomen, wat is daar eigenlijk van overgebleven, niet erg veel. Ik zag zelfs een scene met dat paard en wagen die overgedaan is in het buitenland. Komt dit omdat Rudolf de regisseur ervan baalde dat de Hollandse scene’s al snel op Youtube te zien waren?
Ik zou zeggen een 7. En zeker niet de 2 sterren die door Fabian Melchers gegeven zijn. Ik moet wel aantekenen dat Schindlers list en de Hollandse Anne Frank film in dit genre toch wel met kop en schouders boven de rest uitsteekt.
Stijl, klasse en fatsoen. Als dat bij iemand ontbreekt, wordt het met Respect al helemaal moeilijk.
Een film, een boek of een theaterstuk, niet mooi vinden is geheel aan de persoon zelf.
Er over schrijven en ook nog publiceren, is letterlijk een ander verhaal.
Welke rekening hier wordt vereffend is mij in het geheel niet duidelijk.
Ik vraag mij zelfs af of ” de recensent” de film wel heeft gezien.
Zelf heb ik de film nu twee maal gezien, en kan mij dan ook helemaal niet vinden in hetgeen hier wordt beschreven.
Het is slechts stijlloos, klasseloos en fatsoensarm om zo over het werk van heel veel mensen te schrijven.
Het ontbreekt ook aan respect voor alle betrokkenen. Zij die de film hebben gemaakt, maar ook aan de direct betrokkenen.
Juist deze mensen vinden het een eerbetoon aan hun redders!
Het is dan ook een zeer mooie film, met respect gemaakt! En zeker geen weggegooid geld!
Gelukkig hebben de meeste mensen nog een beetje gezond verstand, en kunnen zij zelf wel bepalen wat er goed is of niet. GA KIJKEN!
En laat je vooral niet leiden door een flutverhaal! Over weggegooid geld gesproken……………Dat iemand hiervoor wordt betaald, dat is pas echt een gotspe!
Heeft de recencent last van maagzuur? Heeft hij/zij de film echt gezien?
Kom op zeg, dit is een geweldig mooie film met wellicht een paar makkes maar welke film heeft die niet.
Eindelijk eens een film over de oorlog die niet de platgetreden politiek correcte paden betreedt maar durft te laten zien dat ieder mens in eerste instantie kiest voor zijn eigen leven. Heldendom bestaat niet maar overkomt je. Iets om over na te denken.