Komende vrijdag wordt voor de dertigste keer de beste film van het jaar uitgeroepen in Utrecht. We zijn het niet altijd eens geweest met de films die sinds 1981 een Gouden Kalf kregen, maar er zijn er minstens zo veel waar we pal achter staan. Dit zijn de drie beste Gouden Kalf-winnaars.
De Drie … Beste Gouden Kalf winnaars
– Abel (Alex van Warmerdam, 1986)
Alex van Warmerdam kreeg voor zijn debuut niet alleen het Gouden Kalf voor beste speelfilm, maar ook voor zijn regie. Van Warmerdam speelt zelf de titelrol; een volwassen man die nog bij zijn verzorgende moeder en opvliegerige vader woont. De film zit vol met manipulatieve dialogen en krankzinnige situaties. Abel is in feite een familiedrama over verlatingsangst, maar Van Warmerdam neemt continu een loopje met de werkelijkheid en maakt van zijn film een absurdistisch en aanstekelijk geheel.
– Karakter (Mike van Diem, 1997)
De verfilming van het klassieke boek van Bordewijk kreeg naast een Gouden Kalf een Oscar voor beste niet-Engelstalige film. Regisseur Mike van Diem maakte sindsdien geen film meer, maar laat met dit speelfilmdebuut zijn vakmanschap zien. Prachtig setontwerp, goede soundtrack, een onderhoudend en tijdloos verhaal, en vooral heel erg sterk spel. Jan Decleir is fantastisch als Dreverhaven, Fedja van Huêt blijft tegenover hem prima staande als de schuchtere Catadreuffe.
– Simon (Eddy Terstall, 2004)
Eddy Terstall combineerde feelgood met sentiment. Simon is een drama over een levensgenieter (sterke rol Cees Geel) die terminaal ziek wordt. De film tackelt maatschappelijke thema’s zoals euthanasie en homoseksualiteit met een schijnbare luchtigheid en gemak. Terstall schommelt rustig heen en weer tussen een aangrijpend drama en een portret over een hechte vriendengroep, en vindt daarin een perfecte balans.
Reacties zijn gesloten.