In boeken die je voorbereiden op zwangerschap komt het onderwerp zelden aan de orde, daarom bij deze een waarschuwing voor filmliefhebbers met een kinderwens: wel een baby = niet naar de bioscoop. Als je als nieuwe ouder al een avondje uit gaat, verkies je liever een vorm van menselijk contact waar daadwerkelijk menselijk contact aan te pas komt. Natuurlijk is er Cinemum, het film-initiatief waarbij baby’s wel degelijk welkom zijn, maar ik spreek uit ervaring als ik zeg dat baby’s boven een half jaar echt niet meer braaf twee uur in het halfdonker gaan liggen slapen. De mijne vond het in ieder geval geen succes.
Dus moet ik mijn spaarzame uitjes naar de bioscoop bewaren voor Films Die Er Toe Doen. Geen spannende uitstapjes meer naar vage Tsjechische arthouseshit waarvan de titel me niks zegt, maar alleen nog naar The Hunger Games en Tinker Tailor Soldier Spy (Ja, die is van vorig jaar. Zo lang geleden is het.). Het verheugt mij als blogger over nieuwe Nederlandse films dat ik aan het lijstje moet-ik-per-se-zien-al-moet-ik-de-oppas-driedubbel-betalen een Nederlandse titel kan toevoegen. Kauwboy is volgens alle recensenten zo’n film die je in geen geval mag missen. Een jeugdfilm die stiekem helemaal geen jeugdfilm is, aldus Mark Moorman in Het Parool.
Was die baby maar vast wat ouder, dan liet ik haar Kauwboy zien. En SCHWRM, Tony 10 en Achtste-groepers huilen niet. Wat hebben we toch eigenlijk een rijke filmcultuur.