web analytics

De drie … Spiegel van Holland

Reacties zijn gesloten

Net als vorig jaar staat ook dit jaar de representatie van Nederland in onze filmproductie centraal. Vorig jaar gebeurde dit aan de hand van speelfilms, dit jaar staat de documentairefilm centraal: de documentaire als spiegel van de samenleving. NeerlandsFilmdoek selecteerde drie documentaires die iets vertellen over het Nederland van ‘hier en nu’.

Spiegel van  Holland
Vorig jaar onderzocht het festival de ontwikkelingen in de Nederlands samenleving aan de hand van de Nederlandse speelfilm. Kan in speelfilms het beeld van de tijd heel terloops binnensluipen, in documentaires zal de filmmaker nadrukkelijk zijn visie op de maatschappelijke ontwikkelingen geven.

Dit jaar onderzoekt het festival in de tweede aflevering van het themaprogramma Spiegel van Holland hoe documentairemakers de huidige stand van zaken in Nederland aan de orde stellen. Komen de thema’s die nu centraal staan in de discussies in Nederland in de recente documentaires aan de orde? Welke antwoorden geven de makers? En op welke wijze doen ze dat?

De drie … Spiegel van Holland

– Alleman (1963)
In 2007 werd Haanstra’s Alleman door het Nederlandse publiek verkozen tot de beste Nederlandse documentaire van na het jaar 1945. Het publiek koos niet voor een spectaculaire of gevoelige documentaire, maar voor een gemoedelijk en optimistisch document over ‘ons’ volk, over – zoals Simon Vestdijk het ooit omschreef – ‘een aardig volk, omdat het weinig helden kent’. Wie Alleman nu voor het eerst bekijkt, zal verbaasd zijn over de tolerante en gemoedelijke sfeer die Haanstra in zijn gevierde documentaire schetst. Want Nederland is veranderd, ingrijpend en onomkeerbaar. (GF)

– Pretpark Nederland (2006)
Met deze film weet Michiel van Erp een geestig beeld van ons land te presenteren. De klein-burgerlijkheid en kneuterigheid die onze maatschappij nog wel eens willen typeren worden op uitstekend wijze getoond. Een goede vondst is de rode draad van de rondreizende Chinezen en hun ‘spectaculaire’ belevingen, daarnaast trakteert de regisseur ons op visueel aantrekkelijke beelden en is de film voorzien van sfeervolle muziek. Jammer genoeg is de film niet over de gehele lijn bevredigend en ligt het tempo op sommige momenten wat laag; maar verder is dit een uitstekend, typerend en behoorlijk geestig tijdsbeeld van de Nederlandse maatschappij in navolging van Haanstra’s Alleman. (KP)

– Foute Vrienden (2010)
Foute Vrienden
is niet alleen een boeiende schets van een cultuur die langzaam aan het verdwijnen is, maar bovenal een ontwapenende en bij tijd en wijle ontroerende documentaire over vier bloedgabbers aan de onderkant van de samenleving. De band die Dames in een tijdsbestek van zo’n twintig jaar met zijn vier hoofdpersonen kreeg, wordt binnen anderhalf uur ook op de kijker overgedragen. Of je nu wilt of niet, je gaat van het viertal houden. En niet zo’n beetje ook. De nieuwe film van Dames, Mocros, gaat vanavond op het festival in première. (GF)