web analytics

De Drie van Guido Pieters

Reacties zijn gesloten

guidopietersthumb

Regisseur Guido Pieters maakte vooral in de jaren zeventig en tachtig enkele belangwekkende Nederlandse films, die inmiddels zijn uitgegroeid tot klassiekers. Sinds de jaren negentig is hij voornamelijk werkzaam in de Duitse film- en televisie-industrie. Neerlands Filmdoek selecteert De Drie van … Guido Pieters.

–          Vaarwel (1973)
In 1973 debuteerde de toentertijd pas 25-jarige Guido Pieters ‘onbedoeld’ met Vaarwel in de bioscopen. Onbedoeld, omdat de productie in eerste instantie de omvang had van een korte documentaire over Limburg en haar inwoners met een budget van om en nabij de 10.000 gulden. Uiteindelijk groeide het project uit tot een avondvullende speelfilm van 300.000 gulden, waarin de oude vagebond Noël een eeuwenlange reis door het Limburgse landschap maakt en tijdens zijn tocht stuit op Romeinen, vampiers en kruisvaarders. Pieters’ debuut werd verguisd door de pers en trok geen publiek, maar is door haar surrealistische karakter uniek in de Nederlandse filmgeschiedenis en het aanzien meer dan waard.

–          Te Gek om los te lopen (1981)
Ook Te Gek om los te lopen was van opzet oorspronkelijk een documentaire. De psychiatrische inrichting Sint-Bavo wilde ‘de angst en weerzin bij het Nederlandse publiek voor patiënten in psychiatrische inrichtingen’ wegnemen. Pieters maakte uiteindelijk een bioscoopfilm vol komische en licht-dramatische anekdotes met een glansrol van Peter Faber. De gebeurtenissen in en rond de psychiatrische instelling werden speels begeleid door de sfeervolle muziekscore van Rogier van Otterloo. De pers erkende het vakmanschap van Pieters, het publiek bleef wederom liever thuis. 

–          Ciske de Rat (1984)
Met Ciske de Rat maakte Pieters in 1984 zijn meest succesvolle en meest bekende film, die inmiddels niet meer weg te denken is uit de vaderlandse filmhistorie. En terecht, want Ciske de Rat, gebaseerd op de eerste twee delen van de ‘Ciske’-trilogie van Piet Bakker, is een nostalgische, vakkundige en meeslepende film met een ontwapenende Danny de Munk. In combinatie met het dynamische camerawerk, de authentieke aankleding, de sfeervolle soundtrack en de typisch volkse titelsong (“Krijg toch allemaal de kolere”) zorgt dit ervoor dat Ciske de Rat Pieters’ beste film tot dusver is.

Over de regisseur
Guido Pieters (1948) werd geboren in Maastricht. Hij studeerde in 1970 af aan de Nederlandse Film en Televisie Academie. In de jaren zeventig en tachtig was hij een van de bekendste Nederlandse regisseurs en maakte hij naast bovenstaande films o.a. nog Dokter Vlimmen (1978), Kort Amerikaans (1979) en Op Hoop van Zegen (1986). Sinds eind jaren negentig is hij voornamelijk werkzaam in de Duitse film- en televisie-industrie. Zijn laatste Nederlandse film is Het Woeden der gehele Wereld (2006), een weinig succesvolle samenwerking met producent Rob Houwer.