ONS 2009: De Tangoman

De laatste One Night Stand in de reeks is meteen de meest surrealistische. Regisseur Remy van Heugten laat ons in De Tangoman zien hoe de wereld van Marianne (Eva Damen) verandert als ze onderdak verleent aan een man (Dieter Bach). Surrealisme Wanneer Marianne zelf op het punt staat van de brug te springen, ziet ze […]

Lees verder

Anubis en de Wraak van Arghus

“Studio 100 kan het heus wel.” Een Studio 100-film kenmerkt zich door: slechte decors, rare kostuums, slap verhaal, en plaatsvervangende schaamte. Je zou bijna vergeten dat de makers van Kabouter Plop, Piet Piraat en Mega Mindy ook Het Huis Anubis verzonnen. Anubis vs. de rest De avontuurlijke serie is sinds 2006 mateloos populair bij de […]

Lees verder

Nothing Personal

“Groots in al haar eenvoud” Neerslachtig maar resoluut trekt Anna de trouwring van haar vinger. Haar appartement is leeg, op straat nemen voorbijgangers de laatste resten uit haar verloren leven mee. In de daaropvolgende scènes portretteert regisseur Urszula Antoniak Anna terwijl deze zwijgzaam en wanhopig door uitgestrekte landschappen doolt. Tot ze arriveert bij een afgelegen […]

Lees verder

ONS 2009: De Ander

Aanstaande vrijdag 11 december is alweer de een-na-laatste One Night Stand aan de beurt. Na Nova op Nederland 2 kunnen we kijken naar De Ander van Rolf van Eijk, waarin drie personages elkaar in de haven van nachtelijk Rotterdam tegen komen.

Lees verder

Komt een Vrouw bij de Dokter

“Rauwe en aangrijpende achtbaanrit.” Zes jaar geleden verscheen Kluuns debuutroman ‘Komt een Vrouw bij de Dokter’. Inmiddels lazen meer dan een miljoen Nederlanders het aangrijpende relaas over liefde, overspel en kanker. Een verfilming kon haast niet uitblijven, al vonden veel makers het een riskante onderneming. Reinout Oerlemans stortte zich vol overgave op zijn eerste regieklus […]

Lees verder

ONS 2009: Anvers

Aanstaande vrijdag 13 november op Nederland 2 het met een Gouden Kalf bekroonde Anvers van Martijn Maria Smeets. Een rauw-realistisch portret van een jong gezin dat aan de grond zit door de crisis in een zweterig Antwerpen.   

Lees verder

Recensies: Studentenfilms blok 2

Tijdens het kijken van een blok studentenfilms ben je je op de een of andere manier nog bewuster van het aantal lesuren karakterstudies en vormexperimenten die er aan vooraf gegaan zijn. Dat het eindresultaat is geselecteerd voor een festival als het HAFF geeft aan dat alle voorbereidingen zich tot een harmonieus product hebben ontwikkeld. Hier […]

Lees verder

Recensies: Studentenfilms blok 1

Hoewel er bij studentenfilms altijd veel overeenkomsten zijn – bijna iedereen bedankt zijn ouders op de aftiteling, en anders wel zijn docenten en medestudenten -, is er gelukkig ook een aangename diversiteit in stijl, techniek en thematiek. Kort of iets langer, ontroerend of goed gevonden grappig. Ambitieus hooggegrepen thema’s of een variatie op een uitgemolken […]

Lees verder

Ruta del Jaca

“Weinig budget en expertise” Schrijver en vertaler Kris Kristinsson bezoekt in 2001 Huarez, een plaatsje in het Peruaanse Andes gebergte. Samen met de inwoners besluit hij een film te gaan maken: Ruta del Jaca. Kristinsson werkt met niet-acteurs en een onervaren crew. Dat legt veel druk op de schouders van een regisseur, die het gebrek […]

Lees verder

Terug naar de Kust

“Zakt in na veelbelovend begin.” Will Koopman regisseerde onder andere de serie Gooische Vrouwen en een aantal afleveringen van Baantjer. Haar speelfilmdebuut Terug naar de Kust is van een hoger niveau, maar vertoont uiteindelijk vervelende trekjes van die series.

Lees verder

De Helaasheid der Dingen

“Fris, innemend en overtuigend.” In De Helaasheid der Dingen, een verfilming van Dimitri Verhulsts gelijknamige roman, neemt regisseur Felix van Groeningen (Steve + Sky en Dagen zonder Lief) de kijker mee naar het leven in het Vlaamse dorp  Reetveerdegem. Gunther Strobbe (13) woont daar samen met z’n vader en drie nonkels bij zijn grootmoeder. Hij […]

Lees verder

Alles Stroomt

“Vertederende moeder-zoon relatie” “Ik wil de navelstreng doorsnijden”, roept de achttienjarige Damiaan naar zijn moeder. Het is het universeel herkenbare en luchtige thema van een jongeling die het ouderlijk huis verlaat, maar regisseur Danyael Sugawara slaagt erin het bijzonder sentimenteel neer te zetten.

Lees verder