FILM
Sinds Nederlandse films ook met geluid werden opgenomen, we spreken over anno 1934, waren het voornamelijk ‘volkse’ films geweest die het Nederlandse bioscoopaanbod domineerden. Films over de gewone stadsmens, mensen uit de Jordaan of uit bijvoorbeeld hartje Rotterdam. Veelal speelden deze films zich af op binnenlocaties, opgenomen in benauwende studiodecors. Binnen deze decors was weinig ruimte voor artistieke creativiteit en een aantal filmmakers en -critici vond dat dat moest veranderen.
Zo ook Charles Huguenot van der Linden, destijds publiciteitschef van de filmmaatschappij Paramount. Vanaf 1929 trad hij zo nu en dan op als regieassistent voor de maatschappij, al stelde dat indertijd niet veel voor. Huguenot van der Linden: “Vroeger mocht een jonge assistent-regisseur het statief dragen, voor de thee en koffie zorgen en verder eerbiedig toekijken.” Zijn verlangen om ooit zelf een film te maken werd hierdoor echter wel steeds sterker, te meer omdat hij ontevreden was over het niveau van de Nederlandse film. Samen met zijn Duitse vriend en collega Heinz Josephson en met de Duitse scenarioschrijver Walter Schlee, schreef hij het scenario voor Jonge Harten (1936), ‘een film naar de eerlijke werkelijkheid’, aldus de debuterend regisseur.
De film vertelt het verhaal van een groep Amsterdamse jongeren die op vakantie gaan naar Texel. Vanzelfsprekend zijn er onderling allerlei liefdesperikelen die de gemoederen bezig houden. Op Texel ontmoeten zij ook een jonge vrouw die samen met haar kind op de vlucht is voor haar schoonfamilie. Deze ontmoeting levert de nodige extra spanningen op. Niet alleen omdat er wellicht een nieuwe relatie in de lucht hangt, maar ook omdat een privé-detective de rust op het eiland komt verstoren.
Net als Simon de Kosters Lentelied is Jonge Harten, beiden uit 1936, een film die ingaat tegen de destijds heersende filmconventies en levensopvattingen. Met veel buitenopnames, vrij en geïmproviseerd spel en (relatief) dynamisch camerawerk braken beide films met de traditie van de studiodecors, gekunstelde en toneelmatige dialogen en statisch spel (enkele uitzonderingen daargelaten). In Jonge Harten valt bovendien de hoeveelheid lichamelijk contact op; in veel scènes zien we hoe de speelse jongeren elkaar strelen of aanraken.
Opvallend is het contrast tussen de in de studio opgenomen scènes en die die zich afspelen in het sfeervolle, uitgestrekte Texelse landschap. Het regisseursduo Huguenot van der Linden en Josephson laten de acteurs in de binnenscènes opzettelijk gekunstelde dialogen voeren en statisch spelen, terwijl in het zonnige Texel de vrijheid heerst; niet alleen qua ruimte, maar ook qua spel. Men lijkt te improviseren en de conversaties neigen naar een natuurgetrouwe registratie. Hierdoor wordt het geheel af en toe wel wat rommelig en zijn de gesprekken lastig te volgen.
Ook het niet bijster interessante en dunne plot is nogal rommelig geconstrueerd. Waar het in Jonge Harten echter om draait is de sfeer en de drang naar vrijheid en frisheid. Door de korte lengte gaat de film bovendien nergens vervelen en blijft het geheel vermakelijk, maar bovenal interessant.
Waardering: ***
BEELD
Lange tijd werd gedacht dat een deel van de film verloren was gegaan; slechts dertig minuten van de film waren in het bezit van het Filmmuseum. Inmiddels is echter de gehele print in het bezit van het Filmmuseum en deze is nu op dvd gezet. De kwaliteit hiervan is erg matig. Vooral het zwartniveau, contrast en de helderheid laten veel te wensen over. Mede hierdoor – en door de hoeveelheid beeldruis, spettertjes, andere soorten vuil en wat springers – zijn de scherpte en het detail erg mager. Het geheel is nog goed te bekijken, maar daar is ook alles mee gezegd.
GELUID
Het geluid staat in een Dolby Digital 2.0 (224 kb/s) track op de dvd. De kwaliteit van het spoor is degelijk. Af en toe ontbreekt er een stukje dialoog doordat de film verspringt. Tevens heeft het spoor last van lichte achtergrondruis en wat gebrom. Het frequentiebereik is beperkt en de achtergrondmuziek klinkt op veel momenten wat vals. De dialogen zijn echter goed te volgen, en daar draait het uiteindelijk toch om.
EXTRA’S
Het menu van de dvd is statisch vormgegeven. De film is opgedeeld in zes hoofdstukken. De extra’s bestaan zoals gebruikelijk uit een fotogalerij en tekstschermen. Op deze tekstschermen wordt meer informatie gegeven over de productie, de bedoelingen van de makers en hoe zij deze hebben getracht te realiseren. Boeiende informatie, die echter aantrekkelijker was geweest wanneer ze was gepresenteerd in een leuke making-of.
Speelduur
ca. 67 minuten
Distributie
TDM Entertainment
Filmmuseum
Release datum DVD
12 juni 2007
Verpakking
Keepcase
Regio
2
Beeld
4:3 Fullscreen
Geluid
Dolby Digital 2.0 – Nederlands
Ondertiteling
Geen
Extra’s
Tekstschermen
Fotogalerij
Met dank aan TDM Entertainment voor het beschikbaar stellen van deze DVD !