web analytics

Solo, de Wet van de Favela – DVD-Recensie

Reacties zijn gesloten

FILM
Beelden van opeengehoopte, slecht uitziende woningen, voetballende kinderen op straat – sommigen met maar één schoen of zelfs zonder. We zijn in een ‘favela’ in Rio de Janeiro, een krottenwijk in Brazilië. Er heerst armoede, dood en verderf. Misdaad is aan de orde van de dag en er is geen geld voor fatsoenlijk voedsel, degelijke kleding of adequate scholing. In dit uitzichtloze bestaan koesteren de kinderen maar één passie, één droom: voetballer worden. Daarom spelen ze het universele en verbroederende spel dag in dag uit met elkaar. En ook al lukt het hen niet groot te worden in de sport en zo genoeg geld te verdienen om hun hele familie een veilig onderkomen te bieden, het helpt ze in ieder geval enige tijd te ontsnappen aan de realiteit van alledag.

Het bestaan in de sloppenwijken is hard. In de introductie van Solo, de Wet van de Favela laat Jos de Putter dit zien. Wanneer de crew een van de jongens vergezelt op een vistocht over het plaatselijke meer, komt er plots iets bovendrijven. Snel vaart het bootje waarop de – zichtbaar geschrokken – jongen zich bevindt verder. Het is voor de kijker in eerste instantie lastig te zien wat nu datgene is waar het jongetje zo van schrikt. De Putter laat het bootje waarin hij samen met zijn consorten vaart vervolgens langzaam naar het drijvende object toedraaien. Het is het stoffelijk overschot van een man, waarschijnlijk vermoord door bendeleden. Wanneer het jongetje dit thuis aan zijn moeder vertelt, blijkt dat het voor de bewoners van de ‘favela’ geen ongebruikelijke beelden zijn. Want zoals altijd geldt volgens de moeder ook hier ‘de Wet van de Favela’: stil zijn, alsof je niks gezien hebt en iedereen moet voor zichzelf opkomen.

Het is dit bestaan waarin Jos de Putter op zoek gaat naar veelbelovende voetballertjes. Al snel valt zijn oog op twee onafscheidelijke elfjarige vriendjes, die samen bij een lokaal team voetballen. Vrijwel ieder vrij moment van de dag zijn de twee bij elkaar, vergezeld door een versleten ogende bal. Het zijn Leonardo en Anselmo. Wanneer een scout van de rijke Braziliaanse club Fluminense tijdens een wedstrijd van het lokale team komt kijken, ziet ook hij mogelijkheden voor beide baltovenaars. Hij stelt de jongens een contract in het vooruitzicht. Na een proefwedstrijd blijkt Anselmo echter een dermate slechte indruk achter gelaten te hebben dat men ervan afziet hem een contract aan te bieden. Leonardo moet van zijn moeder naar Flamengo, “want die betalen meer.”

Aan de vriendschap tussen Leonardo en Anselmo komt zo een abrupt en hard einde. ‘En nu is het afgelopen. Onze vriendschap is voorbij’, vertelt Leonardo zijn makker in een luidruchtig steegje in de wijk. Langzaam, maar zonder effectbejag, zoomt de camera in op beide kereltjes. Even is het stil, maar al snel gaat Leonardo verder met het bekijken van de voetbalkaartjes op zijn schoot. Alsof hij zich geen houding weet te geven, gedraagt hij zich plots heel kinds. Anselmo daarentegen is stil en duidelijk beduusd. Even later zien we hem ook eenzaam door een drukke winkelstraat lopen, terwijl Leonardo alleen een balletje trapt op een verlaten veldje: datgene wat ze normaal vrijwel ieder uur van de dag samen deden. Solo, de Wet van de Favela is een schrijnende en oprechte documentaire, waarin het harde bestaan van twee onschuldige jongetjes integer in beeld wordt gebracht.

Waardering: ****

BEELD
Om de documentaire een realistischere aanblik te geven, hebben de makers ervoor gekozen te werken met eenvoudige camera’s. Het geheel oogt hierdoor weinig filmisch, maar ondersteunt het grauwe bestaan door de korrelige aanblik en de fletse kleuren uitstekend en zorgt zo voor een authentiek gevoel. Vanzelfsprekend kent de transfer hierdoor zo haar gebreken, maar daar het een bewuste stijlkeuze betreft, levert dit geen kritiek op. Wel zijn er richting het einde een aantal maal kleine video-artefacten waarneembaar. De optionele Nederlandse en Engelse ondertiteling zijn adequaat uitgevoerd en staan in een fijn leesbaar lettertype op de juiste hoogte in beeld.

GELUID
Het geluid staat in een Dolby Digital 2.0 track op de dvd. De kwaliteit hiervan is prima. De documentaire bestaat louter uit registraties van dialogen en achtergrondgeluiden, die goed en helder uit de speakers komen. Ruis of andere vormen van beschadigingen zijn afwezig.

EXTRA’S
Solo, de Wet van de Favela is opgedeeld in een nette elf hoofdstukken. Via het primitieve menu is het mogelijk de film te starten en eventuele ondertitels te selecteren. Extra’s zijn afwezig. Wel wordt er bij de stijlvolle digipack een klein boekje geleverd met daarin een opsomming van de documentaires die (binnenkort) verkrijgbaar zijn in de IDFA’s Delicatessen reeks.

Speelduur
ca. 54 minuten
Distributie
Filmfreaks
Release datum DVD
27 februari 2008
Verpakking
Digipack
Regio
2
Beeld
4:3
Geluid
Dolby Digital 2.0 – Portugees
Ondertiteling
Nederlands
Engels
Extra’s

Geen

Met dank aan Filmfreaks voor het beschikbaar stellen van deze DVD!