In oktober 2006 won het Nederlandse vrouwen hockeyteam sinds 16 jaar weer de wereldtitel. Goud is een verslag van de voorbereiding op dit toernooi en van het toernooi zelf. Het idee voor Goud ontstond bij regisseur Niek Koppen tijdens het maken van een documentaire over de verkiezingscampagne van de PVDA. Daar werd een groepsproces gevolgd en Koppen wilde dit graag overdoen, maar dit keer in de sport, omdat winnen of verliezen daar heel anders is dan in de politiek. Koppen koos voor het vrouwen hockeyteam, omdat daar naar zijn verwachting de emoties meer aan de oppervlakte zouden liggen dan bij het mannen team.
Emoties
Koppens keuze voor het vrouwen hockeyteam pakte dan ook uitstekend uit, zeker omdat de vrouwen het toernooi wisten te winnen, terwijl het herenteam bleef steken op een magere zevende plaats. Wat betreft de emoties, is het Koppen gelukt om ontzettend dichtbij te komen, waardoor we alle ups en downs die de dames meemaken als kijker ook te zien krijgen. Het overlijden van een familielied van een van de speelsters; het overlijden van het konijn van de zoon van de trainer; en natuurlijk de emoties die het toernooi bij de dames teweeg brengt: weinig blijft ons bespaard.
Helaas kent de film wel net iets te weinig momenten waarop er echt diep op de persoonlijke materie wordt ingegaan. Er worden wel pogingen ondernomen om een dergelijke sfeer te scheppen – met name door iedere hockeyster iets anders te zien doen in haar vrije tijd, van het lezen van een boek van Dostojevski, tot het bladeren in een glossy magazine – maar zulke momenten voelen toch een beetje makkelijk aan, waardoor de echte band ontbreekt.
Groeiproces
Waar Koppen wel mooi gebruik van maakt, is het moment waarop een drietal dames te horen krijgt dat ze helaas niet bij de selectie zitten voor het WK. We horen trainer Lammers doorpraten, maar al snel vervaagt zijn stem en gaat het geluid over in een hypnotiserende soundtrack met de drie bedroefde gezichten als beeld. Zo mooi kan de hardheid van topsport zijn. Dat echter elk teamlid op haar eigen wijze reageert op dergelijk nieuws, komt mooi terug in een scène waarin één van de dames na het horen van het nieuws nog even woest een strafbal inknalt.
Het mooiste aan Goud is de weergave van het groeiproces van het team. Waar Lammers in het begin de dames niet helemaal lijkt te begrijpen en vice versa, gaan ze in de loop van de voorbereiding en het toernooi zelf steeds beter spelen en blijven de donderpreken achterwege. Lammers neemt na de toernooiwinst dan ook uiterst relaxed de telefoon op, praat wat en geeft de dames een boodschap van de minister president: “De groeten van Jan-Peter!”.
Waardering: ***
Goud (2007)
Regie: Niek Koppen
Scenario: n.v.t.
Producent: Selfmade Films, Jan de Ruiter, Niek Koppen
Camera: Peter van Bruggen
Muziek: Harry de Wit
Montage: Erik Disselhoff
Met: Fatima Moreira de Melo, Lisanne de Rover, Minke Booij, Kim Lammers, Marc Lammers, e.v.a.
Taal: Nederlands
Duur van de film: 106 minuten / Kleur
Distributie: A-Film
Te zien vanaf: 4 oktober 2007